Veruleikafirrtur ráðherra fattar ekki samtíð sína.

 

Fattar ekki gildi náttúrunnar.

Fattar ekki hvernig fólk bregst við ofríki og kúgun ráðandi auðstétta.

 

Fattar ekki að fólk ver það sem því er kærast.

Og fólk nýtir þá miðla sem virka.

 

Ein af mörgum vísbendingum af hverju Sjálfstæðisflokkurinn er deyjandi flokkur.

Langt kominn með að verða steingerður þurs sem fólk sér og segir af tröllasögur.  Um að einu sinni hafi blóð leikið um æðar steinsins, hann hafi ríkt og ráðið, haft kraft og styrk til að ráða því sem hann vildi ráða.

En börnin trúa ekki því þau sjá bara steininn.

Enda kýs ekki ungt fólk flokkinn, styrkur hans sækir í deyjandi fólk.

 

Þú rífst ekki við tímann.

Spyrjið bara Stalín.

Og stalínísk stóriðjustefna og virkjanabrjálæði er þurs liðins tíma.

 

Enginn saknar, engin ber sér á brjóst til að verja.

Nema Ragnheiður, og nokkrar aðrar tímaskekkjur.

 

In memoryum.

In memoryum.

Kveðja að austan.

Samstarf og samtal í stað herlúðra

Alræðisstjórnir þurfa líka að hlusta.

 

Þegar heimsbyggðin bankar uppá og segir; "SVONA GERIR MAÐUR EKKI".

Þess vegna eru andófsmenn víða látnir lausir, slakað á kúgun og pyntingum, hætt að ráðast í framkvæmdir sem valda óafturkræfum umhverfisspjöllum.

Þess vegna er ekki herforingjastjórn lengur í Burma.

Þær neyðast til að hlusta því annað er slæmur bissness.

 

Það er enginn Eyland lengur, nema kannski Norður Kórea, og já hugsanlega spurning hvort þeir félagar, Bjarni og Sigmundur, hafi dagað upp sem steingerð nátttröll og telji sig ekki þurfa að hlusta, að þeir megi eyðileggja eitt af djásnum heimsins, ef það færir þeim og þeirra kostunaraðilum aur í vasann.

Geti því hundsað umheiminn ef þeim býður svo við.

 

Á það mun reyna því umheimurinn mun ekki þegja.

Ákallið var það sterkt, heyrist það víða.

Og tilefnið ærið.

 

Þarft framtak hjá þeim Björk og Andra Snæ.

Mættu þau endurtaka leikinn áður en vogunarsjóðum verður afhent allan umfram gjaldeyri landsins.

 

Það rán gæti líka verið óafturkræft.

Ekki fyrir náttúruna, heldur þjóðina.

Fólkið í landinu, tilverugrundvöll hennar og sjálfstæði.

 

Og þjóðarvernd er líka náttúruvernd.

Því buguð þjóð í vasa hins skítuga fjármagns er einskis spurð.

Náttúruauðlindir hennar mergsognar.

 

Og þá er ekki spurt um náttúruvernd.

Kveðja að austan.

„Það er ekki til nein álfaorka“