Reglur Evrópusambandsins eru hannaðar utanum svindl.

 

Frjálst flæði þjónustu er fínt orð yfir launasvindl og undirboð.

Samnefnari hins lægsta knýr niður kaup og kjör í betur stæðum Evrópulöndum.

 

Frjálst flæði fjármagns er fínt orð yfir fjármálabrask, skattaundanskot, og ekki hvað síst, að auðvelda glæpasamtökum að þvo illa fengna fjármuni.

 

Afnám innri landamæra hafði ýmis háleit markmið um samræmi og eina heild, en gagnast fyrst og fremst glæpalýð ýmiskonar að stunda iðju sína óáreittur, óháð landamæraeftirliti.

Smygl á fólki, mannsal, eiturlyfjasala, sérhæfð glæpastarfsemi eins og búðaþjófnaður, innbrot, falsanir ýmiskonar, allt blómstrað í krafti Schengensamstarfsins.

 

Að ekki sé minnst á landbúnaðarstefnuna sem snýst um styrkjasvindl, gæðasvindl, afurðasvindl.

 

Þangað vill ASÍ inn en grætur afleiðingarnar.

Skilur ekki neitt í neinu.

Kennir svo einhverjum innlendum aðilum um.

 

Ótrúleg sjálfsblekking.

Ótrúleg blinda.

Kveðja að austan.

„Berskjaldað fyrir svindli“

Stýrt skrílræði.

 

Það stýra engir bjánar Fréttablaðinu.

Þeir vita nákvæmlega hvað þeir voru að gera.

Þeir vissu að þegar þeir stilltu málinu svona upp, að þá yrðu hörð viðbrögð útí þjóðfélaginu.

Og að gefnu tilefni, við skulum ekki draga úr því.

 

Æsifréttablöð grípa oft til svona uppsetningar.

Það eykur söluna, og tryggir hana ef þeim tekst að viðhalda múgæsingunni.

 

En Fréttablaðið er ekki æsifréttablað, heldur auglýsingablað þar sem rekstrargrundvöllurinn byggist á útbreiðslu, það er frírri dreifingu, og einhvers konar virðuleika.  Margir virðulegir auglýsendur auglýsa ekki í umdeildu blaði, eða blaði sem hefur á sér einskonar sora ímynd.

Nauðgunarfréttin er því stílbrot miðað við rekstrarmódel blaðsins.

Jafnvel skaðleg.

 

Hver var þá tilgangurinn að efna til uppþota og æsinga í samfélaginu??

Og af hverju þessi tímasetning??

Af hverju var allt gert brjálað í gær??

Með hæpnum fullyrðingum, jafnvel röngum sakargiftum?? 

 

Það hlýtur jú jafnvel hver einasti auli að átta sig á því að það er ekki góður bissness að fjárfesta í sérstöku nauðgunarherbergi heima hjá sér, í réttarríki þar sem nauðganir varða við lög.

Fólk átti að staldra við og átta sig að eitthvað var málum blendið þegar hlutirnir eru settir upp á þennan hátt. 

 

Svarið við þessum spurningum er ákaflega einfalt, ætti að blasa við. 

Og allir myndu sjá það ættu þeir heima í útlöndum. 

En á Íslandi gilda víst önnur lögmál, aðrar skýringar á einföldu orsakasamhengi.

 

Hver er eigandi Fréttablaðsins??

Hver er tengsl hans við vogunarsjóðina sem mun fá leyfi frá ríkisstjórninni að tæma landið af verðmætum eftir áramót??

Það er sagt illa dulið leyndarmál að hann, ásamt nokkrum öðrum gerendum Hrunsins, hafi fjárfest grimmt í hrakkröfum bankanna á fyrstu vikum eftir Hrun. Og munu endurheimta fyrrum auðlegð sína þegar nauðasamningarnir ganga í gegn.

Sagt tek ég fram, þessir gjörningar eru ekki auglýstir í Lögbirtingarblaðinu.

 

En það er ekkert leyndarmál, hvað þá illa dulið leyndarmál, að frá fyrsta degi tók Fréttablaðið beina afstöðu með fjárkúgun breta kennda við ICEsave, og hefur alla tíð haldið fram skoðunum sem gagnast hrægömmum vogunarsjóðanna.

Það skiptir því ekki máli hvort eigandinn hefur beina fjárhagslega hagsmuni af Ráninu mikla, kennda við samkomulag þrotabúa bankanna um nauðasamninga, málstaður Fréttablaðsins hefur alltaf legið fyrir.

 

Og það þurfti að gera eitthvað núna eftir ljóst var að Indefence náði loksins athygli Alþingis.

Már þorði ekki á fund efnahags og viðskiptanefndar á mánudaginn var, vissi eins og er að rangfærslur hans yrðu afhjúpaðar á þeim fundi.

Már fékk frestun, og skýring á þeirri frestun kom í ljós í gær.

Hávaði skrílsins átti að yfirgnæfa allar fréttir af afhjúpun Más.

 

Hverju er logið til um upphæð stöðugleikaframlagsins?

Hvað stór hluti af henni á sér vísan í raunveruleg verðmæti?

Hvað þarf vaxtastigið að vera hátt til að tryggja umframgjaldeyri í hið fyrirhugaða fjármagnsflæði úr landi.

Hversu miklu er logið í forsendum Seðlabankans, hagvaxtarspá og svo framvegis.

 

Og ekki hvað síst, verður sá glæpur framinn að verðlausum krónum verði breytt i evruskuldabréf, þar sem þjóðin er skuldarinn??

 

Nei, starfsmenn Fréttablaðsins eru engir bjánar.

Þeir þjóna.

 

Og þjóna vel.

Kveðja að austan.

 

 

Stendur við umfjöllunina

"Skundum á Þingvöll og treystum vort heit"

 

Þessi þekkta ljóðlína meitlar hornstein lýðræðisins.

Fólk kemur saman og setur reglur sem það ætlast til að sé farið eftir.

Breytilegar eftir tíma, hugsunarhætti, valdahlutföllum og svo framvegis.

 

Eiga oftast það sameiginlegt að um þær ríkir sátt en ef svo er ekki, þá skunda menn á Þingvöll og fá þeim breytt. 

Eða reyna fá þeim breytt, hafi þeir ekki til þess meirihluta.

 

Mótmæli eru eðlileg, krafa um breytingar er eðlileg.

Þannig eru lifandi samfélög.

 

En það er ekkert eðlilegt við þá gjörð að grýta lögreglustöðina fyrir það eitt að lögreglan fer að lögum landsins.

Og fari sú gjörð saman við þá kröfu að ákveðnir einstaklingar séu skyndirefsaðir, eða umframrefsaðir, það er hengdir án dóms og laga, þá kallast sú gjörð skrílræði.

 

Þjóðin var vitni af skrílræði í gær.

Í sinni verstu mynd ef mið er tekið að við teljum samfélag okkar siðað samfélag.

 

Í þessu samhengi skiptir tilefnið ekki máli, heldur gjörðin, hvernig reiðin fékk útrás.

Tilgangurinn helgar ekki alltaf meðalið, og góður málstaður réttlætir ekki hvað sem er.

 

Það brast eitthvað í gær.

Ekki bara þolinmæði fólks.

Heldur líka viðbrögð okkar gagnvart því sem á ekki að líðast.

 

Við eigum að þekkja skrílræði.

Og við eigum alltaf að fordæma það.

Undantekningalaust, sama hvert tilefnið er.

 

Ég get ekki lesið þá fordæmingu í fréttaskrifum Mbl.is í dag.

Ég fann ekki örla á henni í umfjöllun Ruv í gær.

 

Það er eitthvað mikið að.

Það er eins og við séum hætt að þekkja muninn á réttu og röngu.

 

Það er kannski þess vegna sem það er svo auðvelt fyrir hrægammana að ræna okkur með stuðningi ríkisstjórnarinnar, sem og reyndar annarra flokka á Alþingi.

Það liggur við að siðkennd okkar sé orðin þannig að við teljum að við hefðum gert það sama, hefðum við haft aðstöðu til.

 

Siður er deyjandi.

Og það er miður.

 

Hann er jú forsenda tilveru okkar.

Kveðja að austan.

 

 

Mun reyna á ábyrgð Fréttablaðsins