Hrákasmíði

 

Er dómur reynds lögmanns, sem marga fjöruna hefur sopið, yfir vinnubrögðum lögreglunnar á Norðurlandi Eystra, og þeirrar ákvörðunar hennar að láta glæpafólk komast upp með glæpi sína.

 

Lögreglan viðurkennir að glæpur hefur verið framinn, að borgara þessa lands hafi verið byrlað ólyfjan þannig að gjörgæsla bjargaði lífi hans.  Með öðrum orðum, um banatilræði hafi verið að ræða.

Lögreglan viðurkennir að hópur blaða og fjölmiðlamanna hafi skipulagt eiturbyrlun og fengið til þess verks andlega veika manneskju.  Hlutverk hennar var síðan að stela farsíma af viðkomandi borgara, afhenda hann fulltrúa úr þessum hópi blaða og fjölmiðlamanna, þar sem farsíminn var afritaður og og hin stolnu gögn voru síðan notuð til að skálda frétt, frétt sem var liður í aðför viðkomandi blaða og fjölmiðlamanna að Samherja, stærsta sjávarútvegsfyrirtæki landsins.

Lögreglan segist ætla að láta viðkomandi glæpafólk komast upp með glæpi sína því það hefði eytt samskiptagögnum úr farsíma gerandans.

 

Hrákasmíði kallar lögmaðurinn þessi þekktu vinnubrögð réttarspillingar frá löndum þar sem glæpasamtök eiga réttarkerfið og þeirra fólk innan þess sér til þess að mál á hendur þeim séu ekki rannsökuð, eða rannsóknin á þann hátt sem lögmaðurinn lýsir hér að ofan.

Eftir stendur spurningin, sættum við okkur sem þjóð að svona sé fyrir okkur komið, að réttarkerfið þjóni einhverju öðru en almenningi??

 

Hvort sem skýringin á þessari hrákasmíð sé að lögreglan á Norðurlandi Eystra þorir ekki gegn þeirri mafíu sem hefur lagt undir sig Blaðamannafélag Íslands, mafíu sem er bökkuð upp af einhverjum annarlegum hagsmunum auðs og auðmanna, eða sú að skipun að ofan hafi neytt hana til að eyðileggja sína eigin rannsókn, skiptir ekki máli.

Þetta er ekki rétt, þetta er rangt.

Og við sem þjóð eigum ekki að láta bjóða okkur þetta.

 

Hingað og ekki lengra.

Takk.

Kveðja að austan.

Vissi ekkert hvað hún var að gera

Vér skattsvikarar.

 

Eiturbyrlarar og þjófar, furðum okkur á kattarþvotti sytralagsins, um aðför þess að réttarríkinu, að lög og regla gildi ekki um afbrotafólk úr hópi blaðamanna.

Hroki okkar er svo mikill að við sættum okkur ekki við kattarþvottinn, hinar aumkunarverður afsakanir sem systirin knúði í gegnum embætti sitt hjá lögreglunni á Akureyri og nærsveitum.

Við megum eiturbyrla, ógna lífi og velferð hins almanna borgara, stela símum þeirra, afrita, skálda síðan fréttir úr hinum stolnu gögnum, og ef viðkomandi fórnarlamb er með múður, þá megum við netníða hann, hóta birtingu á hinu stolnu gögnum sem við myndum síðan fá samverkafólk okkar í stétt blaða og fjölmiðlamanna, til að leggja út á hinn versta veg.

Við erum ríkið, við erum valdið, við erum hafin yfir lög.

PS. Ef enginn trúir okkur þá fjármagna auðmenn okkur sem sannarlega eru hafnir yfir lög og rétt, enda eiga þeir bæði stjórnmálin og fjölmiðla þjóðarinnar.

 

Þetta er fréttatilkynning Sigríðar Daggar, formanns Blaðamannafélags Íslands á mannamáli.

Um hana þarf ekki að hafa fleiri orð.

 

Nema mikil er skömm Morgunblaðsins að taka þátt í skrípaleiknum.

Það er eins og hið fyrrum borgaralega íhaldsblað stefni að feigð Sjálfstæðisflokksins, að hann eigi að þurrkast út eins og Vinstri Grænir.

 

Það er af sem áður var.

Kveðja að austan.

Furðar sig á ítarlegum lýsingum á Facebook

Þegar réttarríkið varð undir

 

Undanfarna vikur og mánuði hefur þjóðin upplifað harðsvíraðar aðfarir að réttarríkinu.

 

Mest æpandi eru mál sem tengjast flótta og mannsalsiðnaðinum, þar geta skipulagðar herferðir á samfélagsmiðlum og ríkisfjölmiðlinum komið í veg fyrir að þó hriplekri löggjöf um málefni meintra flóttamanna sé framfylgt.

Og fyrir opnum tjöldum getur þessi iðnaður starfað, brotið niður eðlilegt vinnuumhverfi, skekkt samkeppnisumhverfi fyrirtækja, þarf ekkert að óttast að því gefnu að fulltrúar heilbrigðiseftirlitsins detti ekki um sofandi menn í gluggalausum kjöllurum  og æðstu yfirmenn lögreglunnar geti þar með ekki þaggað niður málið, verða tilneyddir að rannsaka líkt og í vor í veitingabransanum.

Einn angi þessarar aðfarar að réttararíkinu er brottvikning ríkisaksóknara á Helga Magnússyni vararíkissaksóknara, hans raunsök var að vísa réttmætri kæru á meintum mútugreiðslum hjálparsamtakanna Solaris til baka til lögreglunnar með þeim vinsamlegu tilmælum að rannsaka kæruna því það giltu lög í landinu.

 

Núna síðast gaf lögreglustjórinn á Akureyri það út að ef þú ert blaðamaður, þá mátt þú skipuleggja þjófnaði til að nálgast gögn úr farsímum, við þá þjófnaði mátt þú byrla fólki ólyfjan, jafnvel þó það þurfi gjörgæslu til að bjarga lífi þess, og þú mátt síðan nýta gögn úr hinum stolnu farsímum til að netkúga fórnarlömb glæpa þinna.

Ef þú ert blaðamaður.

Og segist vera að vernda heimildarmenn.

 

"Síðasta orðið hefur ekki verið sagt" segir fórnarlamb.

Þjóðin, sem er fórnarlamb þessara sí-aðfara að réttarríkinu, tekur vonandi undir þau orð.

 

Snatar mannsals og flóttamannaiðnaðarins munu gala á torgum.

Systralagið mun skála í kampavíni í einhverju bakherberginu.

 

En þjóðinni er ofboðið.

Þessi þarna sem talar ennþá íslensku, er alin uppí góðum siðum, veit þar með að lög og regla er ekki til að fela hitt og þetta.

 

Hingað og ekki lengra.

Takk.

Kveðja að austan.

„Síðasta orðið hefur ekki verið sagt“