Öld kerlingarinnar!!

 

Með vísan í voðaverk Anders Breivik í Útey 2011, þegar hann komst upp með að drepa tugi ungmenna, á meðan þyrlur sveimuðu yfir, og hann drap ungmennin í beinni útsendingu.

 

Skýring þess að enginn gerði neitt hjá norsku lögreglunni, var útskýring kerlingar, sem reyndar var kona, sem og lögreglustjóri, að vegna þess að morðin voru á eyju, þá sögðu verkferlarnir að bátasveit norsku lögreglunnar átti að koma á vettvang og bjarga ungmennunum, nema að bátar hennar voru bilaðir, og þá var ekkert gert.

Breivik greyið, sem var illmenni en ekki kerling, ætlaði að gefast upp fyrir lögreglunni, en hún kom ekki, þá hélt hann bara áfram að drepa.

Öll þau dráp voru á ábyrgð kerlingarinnar, þeirrar úrkynjunar að verkferlar, hugmyndafræði, eða annað sem fær ekki fólk til að bregðast við voðaverkum, og þar með hófst Öld kerlingarinnar, þann 22. júlí 2011.

 

Í boði kerlingarinnar sjáum við Norðurlönd breytast úr friðsömum velferðarsamfélögum í leikvöll glæpasamtaka, afþjóðun, væntanlegan vígvöll borgarastyrjaldarinnar þegar innfæddir snúast til varnar, til að endurheimta samfélög sín.

Aðeins heimskur heldur til dæmis að Svíar séu að vígvæða her sinn vegna meintrar ógnar af Rússum, sá heimski, sem yfirleitt er kerling, heldur að nú sé 1825, þegar Svíar voru nýbúnir að heyja aldalangar styrjaldir við Rússa.

Síðan eru liðin 200 ár, og í millitíðinni eru komin hernaðarbandalög, kjarnorkuvopn og fleira, element sem leyfa kjarnorkuveldum að böggast á nágrannaþjóðum sínum, en ekki að ráðast á yfirráðasvæði hvors annars.

 

Sænski herinn er að vígbúast til að heyja varnarstríð sænsku þjóðarinnar gagnvart glæpagengjum múslíma í Svíþjóð, gegn múslímskum innflytjendum sem eru Ríki í ríkinu í sænsku borgum.

Því það eru ekki allir Svíar kerlingar, þvert á flokka virðist vera sátt um vígvæðingu sænska hersins og væntanlega beitingu hans gegn Íslamistum Svíþjóðar, glæpagengjum þeirra, atlögum þeirra að vestrænum sið og menningu.

Atlögu þeirra að grunngildum sænsku þjóðarinnar.

 

Langur formáli um tilefni þessa pistils.

Vestrænar kerlingar, í valdastöðum, þar fremst er mannauminginn sem er í dag er forsætisráðherra Bretlands, áður níðingur sem horfði í hina áttina þegar íslamskt samfélag í breskum borgum tók uppá því að nauðga ungum breskum stelpum

Heimastelpum, innfæddum.

 

Kerlingarnar biðja fólk um að slaka á, að bæði Íran og Ísrael stígi til baka, slaki á.

Svo heimskar að þær halda að þetta snúist um frið við Íslamista Írans, að það sé í góðu að þeir vígvæði herafla sinn með kjarnorkuvopnum.

 

Fyrir Öld kerlingarinnar stjórnuðu menn Evrópu, þar var fremst Margrét forsætisráðherra Bretlands.

Staðfesta hennar batt endi á flugrán og önnur hryðjuverk öfgaafla.

Og hún hefði fyrir löngu skipulagt og framkvæmt þessar árásir á kjarnorkuvopnaframleiðslu Íslamistanna í Íran, og þá undir merki Nató.

 

En kerlingin skilur ekki ógnina.

Gerir ekki neitt.

Skilur svo ekkert í að árásaröfl ógni vestrænni menningu og velferð.

 

Hvort sem það er óheftur innflutningur á fólki úr framandi menningarheimum, innflutningur sem gagngert er hugsaður til að brjóta niður vestræna menningu og kristin gildi hennar, eða þegar dvergheimsveldi telur sig geta gefið vestrænum ríkjum fingurinn líkt og Pútín gerði með innrás sinni í Úkraínu.

Eða að miðaldaklerkarnir í Íran komi sér upp kjarnorkuvopnum.

 

Í sjálfu sér mun raunveruleikinn enda Öld kerlingarinnar.

Lítil birtingarmynd þess er hervæðing vestrænna landa, þar sem herinn er þjálfaður til að takast á við ógn múslímskra innflytjenda, glæpavæðingu þeirra og algjöra hundsun á gildum þeirra samfélaga sem tóku á móti þeim.

Stærri birtingarmynd þess eru skilaboðin til Rússa, við mætum ykkur, kerlingin stjórnar okkur ekki lengur.

Spurningin er síðan, hver margir munu deyja áður kerlingin mun endanlega missa áhrif sín og völd.

 

Íslamistar veðja á kerlinguna, hvort sem það er Hamas á Gasa, eða miðaldaklerkarnir í Íran.

Í Mið-Austurlöndum hafa Íslamistar skilið eftir sig sviðna jörð víða, líkt og illviðráðanlegur engisprettufaraldur, í dag eru Ísraelsmenn þeir einu sem andæfa gegn þeim.

Hin napra staðreynd sem ógnar lífi okkar og tilveru, er að fólk sem myrðir og drepur í nafni trúar, mun nota kjarnorkuvopn til að drepa og deyða margfalt fleiri en það gat drepið hingað til.

 

Þetta fattar ekki kerlingin.

En föttum við það??

Eða eigum við ekki líf sem við viljum vernda.

 

Þar er stórt spurt.

Spurning sem við höfum ekki svarað.

 

En þurfum að svara.

Þar gefur raunveruleikinn okkar engan afslátt.

 

Það er sótt að menningu okkar og sið.

Ef við verjumst ekki, þá segir raunveruleikinn okkur einfaldlega.

 

Ykkur verður skipt út.

 

Og spurningin er.

Viljum við það??

Kveðja að austan.

Gert margar árásir á stærstu kjarnorkustöð Írana

Yfirtaka ESB verður varla augljósari.

 

En með skipun Dóru Sif Tynes sem formann stórnar Persónuverndar.

Þessi skipun kemur í kjölfar naumrar kosningar Góða fólksins á Silju Báru Ómarsdóttir í stöðu Rektors Háskóla Íslands.

 

Þegar ICEsave varnarbarátta þjóðarinnar stóð sem hæst, þá skrifuðu Dóra og Silja Bára grein sem fór víða hjá landráðafólki Samfylkingarinnar, þar sem þær sökuðu föður minn, tengdaföður og alla af þeirri kynslóð, um að vera vanskilamenn, því þeir mótmæltu fjárkúgun breta og Hollendinga í ICEsave, töldu sig ekki vera í ábyrgð fyrir flottræfilsskuldir úrásarvíkinganna. 

Þar var Silja Bára vissulega taglhnýtingur, vitið ekki meira en guð gaf, en Dóra Sif lagði til lögfræðina, sem hæddi þessa samviskusömu kynslóð foreldra minna, og allra foreldra minnar kynslóðar. 

Skuldir auðmann er ykkar samkvæmt EES samningnum fullyrti hún fullum fetum, og minna vitið tók undir.

 

Bretar, sem gamalt heimsveldi hafa löggjöf um slík drottinssvik, það er landráð í þágu erlendra árásaraðila, böðull drottningar hegndi í gálga slíkt svikalið þar til lögum var breytt í byrjun áttunda áratugarins.

Eftir það var aðeins lífstíð í boði gegn slíku fólki.

Í dag heyrum við um dóma frá þeim löndum sem mæta ógn Pútíns, ekki kannski lífsíð gagnvart meðreiðarsveinum hans, en engu að síður dæmt fyrir landráð og drottinssvik.

 

Á Íslandi verðlaunum við slíkt fólk.

Fyrrverandi forseti okkar var málaliði breta í ICEsave fjárkúgun þeirra.

Í dag er annar málaliði þeirra Rektor Háskóla Íslands, sem og nýr formaður Persónuverndar.

 

Það verður ekki dregið í efa að fyrrverandi forseti taldi sig vera að gera rétt með því að styðja fjárkúgunina gagnvart íslensku almenningi, og það má færa sterk rök fyrir að vitið sé ekki meira hjá núverandi rektor Háskóla Íslands.

En núverandi formaður stjórnar Persónuverndar vissi betur, hún er löglærð í Evrópurétti.

Dómur EFTA dómsins um lögleysu ICEfjárkúgunar breta með beinum stuðningi Evrópusambandsins, átti ekki að koma henni á óvart, ekki nema hún væri faglegur hálfviti.

Hve marga hún fíflaði með röngum lögfræðiskýringum sínum má guð vita, en fals hennar og lygar, eru kannski skálkaskjól fyrrverandi forseta og núverandi rektors Háskóla Íslands.

 

Sjálfstæð þjóð, þó hún hafi ekki sömu ströngu löggjöf Breta til drottinsvika, velur ekki svona fólk til trúnaðarstarfa.

Beygð þjóð, sem kaus yfir sig ríkisstjórn ESB, gerir það hinsvegar.

 

Ein af mörgum staðfestingum þess er þessi skipan Dóru Sifjar.

Líkt og kyrkingartak kyrkingarslöngu á bráð sinni.

Eða líf froskar sem smán saman fjarar út þegar hitinn í þægilega hlýja vatninu hitnar og endar í suðu, án þess að hann taki eftir að hann hafi verið soðinn lifandi.

 

Og eins og froskurinn þá æmtum við hvorki eða skræmtum.

Horfum þegjandi á þegar stríðsmálaráðherrann og Mini mini meðreiðarsveinn hans telja sig ekki einu sinni þurfa að láta þjóðina samþykkja formlega yfirtöku Evrópusambandsins á sjálfstæði þjóðarinnar.

Með fullu samþykki Sjálfstæðisflokksins, og líklegast Framsóknarflokksins líka.

 

Það þarf ekki lengur að deila um að Götuna höfum við ekki gengið til góðs.

Svo vitnað sé í þjóðskáldið sem sá Snorrabúð sem stekk á Alþingi.

 

Hjá ríkisstjórn sem 76% þjóðarinnar styður.

Um það þarf ekki að hafa fleiri orð.

Kveðja að austan.

Dóra Sif nýr formaður stjórnar

Þegar smár vegur að stórum.

 

Séra Friðrik er eitt af stóru nöfnum síðustu aldar. 

 

Hann var guðsmaður, og líf hans var uppljómun kærleiks Krists, þeirrar undirstöðu kristinnar trúar sem vissulega margur guðsmaðurinn hefur til taks á tungu, en fátt í lífi hans staðfestir þau orð, hans kærleikur er í orði en ekki á borði.

Séra Friðrik vann þrekvirki á fyrstu áratugum 20. aldarinnar, þegar Ísland breyttist úr samfélagi hins gamla bændasamfélags, yfir í nútímann, iðnvæðingu sjávarútvegsins, fólksflutninga úr sveitum í bæi og borg, þegar fátt var til varðandi menntun, æskulýðsstarf, svo sem íþróttaiðkun, þar sem frumkvöðlar skópu nýtt samfélag, það samfélag sem við þekkjum í dag.

 

Af öðrum ólöstuðum þá var séra Friðrik þar fremstur, við þekkjum að nafn hans er tengt við kristilegt æskulýðsstarf þjóðkirkjunnar, KFUM og KFUK, þar sem kirkjan boðaði ekki aðeins trú sína, heldur skapaði umgjörð um heilbrigt æskulýðsstarf, þar sem áhersla var lögð á mannrækt og heilbrigði, í samfélagi fátæktar og örbirgðar hinna vinnandi stétta, þá fengu börn verkafólks tækifæri til að upplifa ævintýri sumarbúðanna, eitthvað sem á þeim tíma var margfalt þess þegar börnin okkar í dag fá að fara í Disney land, eða þá bara Tívolíið í Kaupmannahöfn.

Önnur birtingarmynd þessa æskulýðsstarfs séra Friðriks var stofnun íþróttafélaga, eitthvað sem var ekki til á Íslandi í upphafi 20. aldarinnar, en var stórt spor inní nútímann.

Flestir þekkja Val, það er það fólk sem veit að íslenska þjóðin á sér forsögu, en Haukar í Hafnafirði urðu líka til að frumkvæði séra Friðriks.

 

Þegar ekkert var til, þá eru svona frumkvöðlar ómetanlegir, og í lok 19. aldar og í byrjun 20. aldar var gæfa íslensku þjóðarinnar að eiga marga slíka frumkvöðla.

Hlutverk þeirra verður seint þakkað.

Og smá er sú þjóð sem í alsnægt nútímans ekki þakkar.

 

Kærleikur séra Friðriks átti sér margar aðrar birtingarmyndir en það að færa börn örbirgðarinnar æskulýðsstarf, fyrir mörgum árum las ég frásögn eldri konu sem rifjaði upp það hörmungarár 1918 þegar spænska veikin herjaði, flensa sem veikti marga og og margir dóu úr henni.

Það er í mannlegu eðli að óttast banvænar drepsóttir, þessi eldri kona, sem var ung þegar sóttin herjaði, man eftir og minntist á að þegar foreldrar hennar og systkini voru fárveik, þá kom einn maður með líkn.

Ekki aðeins kærleik, heldur líka vistir, sem og þá litlu lækningu sem hann gat veitt, að hjúkra og tala kjark í hina veiku, ólíkt Bakkabræðrum færði hann sól og birtu inná heimilið, hann gaf í kærleika Krists.

Þetta var séra Friðrik, áður, í annarri frásögn, tímaritagrein, hafði ég lesið um prestinn sem mætti til sjúkra, hugði ekki af eigin heilsu og öryggi, vildi líkna þar til yfir lauk, hvort sem það væri pestin sem gæfi eftir, eða hans eigin heilsa.

 

Sagnfræðingur í leit að jólasölu bókar sinnar, velti sér uppúr að á gamals aldri, þegar séra Friðrik var orðinn blindur eða hálfblindur, þá hefðu þáverandi stjórnendur KFUM/KFUK leitt unga stráka til goðsins sem séra Friðrik var orðinn á gamals aldri, og hann hefði kysst þá og kjassað, og það hafi farið misvel í þá.

Þarna komu saman fulltrúar ólíkra kynslóða, börn nútímans sem áttu land að erfa, og gamall maður sem ólst upp í hinu gamla bændasamfélagi, þar sem kynslóðarnar höfðu kysst og kjassað hvort annað í árhundruð, og ég sem er fæddur uppúr miðri síðustu öld man að stundum fannst mér nóg um.

En svona var þetta bara, hefur vissulega breyst, en þetta var óðháð kyni, enda slík skilgreining ekki til í hinu gamla bændasamfélagi sem var að líða undir lok.

 

Sagnfræðingurinn náði sölu, og hann náði athygli, sjálfur orðinn það elliær að þar með fattaði hann ekki að hann náði fyrir örfáa silfurpeninga að rústa bæði sinni æru og fræðiferli.

Áður stór, en núna smár, þó vissulega naut hann ljómans af hýenum Rétttrúnaðarins.

Hans val samt, það ráða allir sínum endalokum.

 

Verra var þegar lítilsigldur biskup þjóðkirkjunnar ákvað að taka undir gól hýenanna, enda vissi hún kannski innst inni að hún hlaut ekki upphefð sína vegna þess að hún var fremst meðal jafningja prestastéttarinnar, í boðun og skörungsskap (líkt og séra Sigurbjörn), heldur vegna þess að hún var kona, og meðreiðarsveinn.

Séra Friðrik átti að fordæma vegna þess að hann náði þeim aldri að verða aldraður maður. Í skjóli misviturra manna sem gerðu hann að einhverri helgiímynd í lifandi lífi.

Það var ekki séra Friðrik sem bað um börnin, þau voru færð til hans, og það eina sem hann gat var að sýna ástúð kynslóðanna, ástúð sem hann var alinn upp við, en þá var vissulega barn síns tíma.

 

Sú lítilssiglda skipaði ákærunefnd, og þar var poppprestur, séra Bjarni Karlsson fulltrúi þjóðkirkjunnar.

Hlálegt að eini lærdómur lútersku kirkjunnar, eftir um rúmlega 500 ára þvingaða starfsemi í skjóli Danakonungs, var að skipa farísea í anda þeirra sem krossfestu kærleik Krists.

 

Smámenni var látið hælbíta stórmenni.

Stærri var íslenska þjóðkirkjan ekki.

 

Fólk, sem ekkert hefur gert, nema hugsanlega gefið afslátt af aukabúgrein presta, að krefja almenning um þjónustugjald vegna ferminga, giftinga eða annað, þó viðkomandi séu á fullum launum hjá ríkisvaldinu að sinna þessum verkum, taldi sig umkomið að dæma mann sem í verkum sínum sýndi að Jesú, og kærleikur hans er ennþá lifandi.

Ævistarf hans er vitnisburður þar um.

Í stað þess að verja hann, að fá fólk til að skilja hugsun og hugsunarhátt genginna kynslóða.

 

Smán þjóðkirkjunnar og hinna lítilsigldu er ævarandi. 

Hún lifir vissulega sem stofnun, og býr að arfleið sem íslensk þjóð er ekki tilbúin að gefa upp á bátinn, en það er háð þegar hún kennir sig við Krist, og boðskap hans.

Nær væri að tala um áskrifendur að launum og öruggu starfi.

 

Hins vegar er til fólk sem getur ekki þagað, það á minningar, og það á arfleið.

Hefur æru, og þekkir muninn á réttu og röngu.

 

Þessi pistill minn, sem er að gefnu tilefni, skrifaður af vangetu til að tjá eitthvað sem er mikilvægt, og skiptir máli varðandi samfellu sögu okkar, fortíðarinnar sem skóp okkur, nútímans sem er það sem við erum, og þeirrar framtíðar sem við ættum að vilja börnum okkar, hefur lengi blundað í mér.

Mér ofbauð árás hinna íslensku Talibana sem líkt og sálufélagar þeirra í Afganistan, réðust á minnismerki liðanna alda, það er eins og þetta aumkunarverða fólk hafi drukkið í sig fréttamyndir af eyðileggingu Íslamistanna í Ríki Íslams á fornum minjum rómversku borgarinnar Palmyra í Sýrlandi.

Og sagt; við skulum gera þetta líka.

 

Réðst á minningu manns sem var miklu stærra en það sjálft, og það mun nokkurn tímann verða.

 

Hollvinasamtökin um séra Friðrik eiga allan þann heiður sem ennþá lifir meðal vor.

Þarna eru kjarkaðir einstaklingur sem mæta ofsa og fordæmingu hins pólitíska rétttrúnaðar Góða fólksins.

Mæta smækkun og smán þjóðkirkjunnar, eða fólksins sem erfði arfleið séra Friðriks, og hafði hvorki kjark eða manndóm til að standa með þeirri arfleið.

 

Á meðan svona fólk er til, þá er samfélag okkar og gildi ennþá lifandi, forheimska og fávitaháttur Góða fólksins hefur ekki gengið að því dauðu, að gildin sem eru kennd við mennsku og mannúð lifi ennþá á Íslandi í dag.

Þau munu vinna til heilla, hvernig sem fer.

Því það er ekki niðurstaðan sem skiptir máli, heldur að til sé ærlegt fólk sem hefur sannfæringu, og lætur ekki forheimskuna og fordæminguna kúga sig, knésetja sig.

 

Það eina sem ég get sagt, það er fyrir utan allt sem ég hef sagt hér að ofan.

Er; 

 

Hafið þið mikla þökk fyrir.

Með kveðju að austan.

 

 

Stofna hollvinasamtök um mál sr. Friðriks

Þegar lygin ræðst á raunveruleikann.

 

Þá er fokið í flest skjól ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur.

Fjármálaráðherra reyndi að slátra frumvarpi Ingu Snæland um að tengja bætur almannatryggingakerfisins við launavísitölu, að kalla slíkt einhug nær ekki einu sinni að vera öfugmæli.

 

Góð blaðamennska tekur núna viðtal við fjármálaráðherra, spyr hann um þennan meinta einhug og hvort hann hafi ekki frétt að því að þetta frumvarp var kynnt sérstaklega þegar forystukonur ríkisstjórnarflokkanna kynntu hina nýju stjórn sína.

Spyrja hann hvað honum gangi til með að vinna gegn þessari yfirlýstu stefnu.

Spyrja hvað honum gangi til með því að setja forsætisráðherra í þá stöðu að þurfa að ítreka að þetta frumvarp Ingu væri einmitt stefnumál ríkisstjórnar hennar.

Spyrja hann af hverju hann er í stjórnarandstöðu í hans eigin ríkisstjórn.

 

Það viðtal getur aldrei orðið annað en grafarskrift Valkyrjanna eða Daða.

Því til lengdar er ekki hægt að stjórna á lyginni einni saman.

Kveðja að austan.

 

Einhugur í ríkisstjórn

Víðir sagði; Ég er vanur að ráða.

 

Hélt að hann væri gegnir guðlegir stjórnendur líkt og Lúðvík 14. sem sagði eins og Víðir; Ég er ríkið.

Víði samt vorkunn því í den tókst honum að loka samfélagi okkar í marga, marga mánuði án þess að nokkur heilsufræðileg rök lágu að baki.

 

Það sem Víðir greyið fattar ekki, er að núna er hann ekki hluti af alræðisstjórn Ölmu, núverandi heilbrigðisráðherra, sem og bítlans sem ég man ekki hvað heitir.

Alræði þarf ekki að virða lög, en sem þingmaður þarf Víðir að virða lög og reglur þjóðar okkar.

 

Samt vó hann að stjórnsýslunni, þeirri erfiðustu, þeirri sem löggjafinn fól að reglur þyrfti að virða, þegar kom að stjórnlausum innflutningi fólks sem leitaði að betri lífskjörum, og nýtti sér hálfvitalöggjöf barnsins sem Sjálfstæðisflokkurinn skipaði sem dómsmálaráðherra.

Gegn því  barni greip Guðrún Hafsteins inní, með nýrri löggjöf áður en hún sigraði flokkseigandafélagið sem bauð fram barnið gegn fullorðni manneskju.

 

Eftir standa lög sem þarf að virða, og stjórnsýslan þarf að fara eftir.

Svo var það Víðir, af öllum mönnum, sem taldi að lög þyrfti ekki að virða, hann var jú vanur alræði Ölmu.

Það er að hann, sjálfur Víðir, hluti af ofurgenginu sem lagði mannlíf í fjötra langt fram yfir efni og tilgang, kvaðst stoltur ganga gegn stjórnsýslu laga og reglna.

Og sérsveit Ríkislögreglustjóra er ekki ennþá búin að handtaka hann og handjárna.

 

Enda Víðir ekki samlokuþjófur, eða einstaklingur í geðrofi, sem fékk ekki hjálp eða þjónustu samfélagsins, því ekki er bæði hægt að hjálpa innlendum, eða borga milljarða í flótta og hælisiðnað alþjóða glæpasamtaka sem virðast hafa stjórnað dómsmálaráðuneytinu um langa tíð, tíð sem er talin í árum, árum sem marka hrun velferðaþjónustu gagnvart börum og ungmennum okkar í vanda.

Víðir gengur laus því hann er aðeins enn einn vikadrengurinn fyrir mannsals og flóttamannaiðnaðinn.

Hans kannski afsökun er að hann fattar ekki hlutverk sitt, telur kannski að hann sé aðeins nytsamur sakleysingi.

 

Grátlegast samt er að Mogginn, þetta einu sinni borgaralega blað, sem á allar sínar tekjur undir stuðningi borgaralega afla, skuli tengja einhvern Snorra við þessa frétt um geræði Víðis, um hans beinu árás að lögum og rétti, sem ennþá eru tali í gildi á Íslandi 2025.

Miðað við fréttina er Víðir lögbrjótur, telur sig hafinn yfir lög og reglur samfélags okkar.

Og samt er fréttin látin snúast um piltinn Óskar, sem ég sannarlega vildi að fengi staðfestu á búsetu, en ekki gegn lögum og reglum.

Eða geðþótta þeirra sem telja sig hafna yfir þau lög og reglur.

 

Á Mogganum er fólk sem berst gegn fávitahætti Góða fólksins, og ennþá eru þar blaðamenn sem eru blaðamenn, en ekki fífl.

Til dæmis fífl sem hafa skráð sig í áróðursdeild Hamas á Íslandi.

 

Það fólk, sem er allavega fólk, en ekki fífl rétttrúnaðarins, á að segja fréttir.

Fréttin er að Víðir, fyrrverandi lögreglumaður, telur sig hafinn yfir lög og reglur.

Og hann gengur ennþá laus.

 

Þó hann segist vanur að ráða, þá var það þegar öll borgarleg réttindi almennings voru tekin úr sambandi.

Í dag gilda þau.

 

Og Mogginn segir ekki orð.

Kveðja að austan.

Ákvað sjálfur að upplýsa Útlendingastofnun

Eru tvær ríkisstjórnir í landinu??

 

Það er mjög sérstakt að lesa í þessari frétt Mbl.is að efnhags og fjármálaráðuneytið sé aðalandstæðingur fyrirhugaðs frumvarps félags og húsnæðismálaráðuneytisins, sérstaklega í ljósi þess að viðkomandi frumvarp var eitt helsta stefnumál ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur

Og kynnt þannig af Valkyrjunum þremur þá daga sem ekki var hægt að opna sjónvarpið án þess að þær sungu og hlógu því það var svo gaman að vera kominn í ríkisstjórn, og já; í sjónvarpið.

Núna á einhver kall út í bæ, sem enginn kaus, að stöðva þetta helsta velferðarmál Valkyrjanna.

 

Hvaða vinnubrögð eru þetta??

Var allan tímann verið að blekkja fólk, plata??

Voru þetta orð án innistæðna??

 

Það segir allt sem segja þarf að einhverjir dvergar í stjórnarandstöðunni séu dregnir fram til álitsgjafar, að segja kampakátir; I told you so, og vitna í kallinn sem enginn kaus.  En virðist ráða öllu.

Málflutningur hans, er málflutningur dverganna, að vitna í hann er eins og þeir séu að vitna í sjálft almættið.

Segir allt um stjórnarandstöðuna sem og þá flokka í ríkisstjórn sem láta bjóða sér þetta alræði.

 

Það segir líka allt um umræðuna í samfélaginu, að kallinn sem enginn kaus, skuli stjórna því sem er gert, og hvað ekki.

Og að fólk skuli trúa því að það séu aldrei til peningar handa hinum minnum bræðrum og systrum.

 

Aðeins séu til peningar til að fóðra glæpasamtökin sem standa að baki hælisiðnaðinum, eða til að fjármagna stríðsæsingar stríðsmálaráðherrans.

Þá koma engin minnisblöð frá kallinum sem enginn kaus.

 

Flokkur fólksins lét plata sig.

Samfylkingin lét plata sig, í dag er Kristrún í besta falli aðeins meðreiðarsveinn stríðsmálaráðherrans og kallsins sem enginn kaus.

Hún fær að vera "memm" ef hún hlýðir, ef hún aðeins segir Já.

 

Svo tala menn um skuggastjórnina að baki Biden.

Hann var þó elliær, en síðast þegar ég vissi þá eru hvorki Inga eða Kristrún án meðvitundar eða núvitundar, þær eru ekki Biden.

 

Þó það sé gaman að vera í ríkisstjórn, og fá jafnvel að koma í sjónvarpið endrum og eins, þá snýst samt veran í ríkisstjórn um völd og áhrif.

Og um þau völd og áhrif er samið.

Samninga sem þarf að virða.

 

Þessi frétt bendir til þess að það hafi aldrei hvarfað að Viðreisn.

Og hvað gera bændur þá???

 

Syngja??

Eða??

 

Ég veðja á sönginn.

Kveðja að austan.

Ráðuneytið hjólar í frumvarpið

Til hvers þarf lög??

 

Hvort sem þau eru um útlendingamál eða önnur, þegar að stjórnsýslustofnanir fari eftir þeim, þá boðar Góða fólkið, í boði stríðsmálaráðherra, frumvarp um að ekki eigi að fara eftir þeim lögum.

Það dregur það enginn í efa að Góða fólkið sé bæði heimskt, og núvitund þess og söguþekking nær ekki mörg ár aftur í tímann, hugsanlega 5 til 10 ár, en samt á allri heimsku, á öllum fávitahætti hljóta að vera takmörk, þó undirliggjandi séu kaffilepjandi fólks í þessum heimi, sem má draga í efa, þá eru takmörk fyrir heimsku þess.

Allavega myndi maður halda að þau takmörk eigi við þjóðþing okkar, Alþingi.

 

Barnið sem á í hlut, á ekki að rífa upp með rótum.

Það er, það er mitt sjónarmið.

En það sjónarmið er aukaatriði miðað við árásina á lög og löggjöf, á þær stjórnsýslustofnanir sem vinna eftir lögum og reglum samfélags okkar.

 

Ef við erum mjög heimsk, þá sjáum við ekki undirliggjandi hagsmuni alþjóðlegra glæpasamtaka, mannsals og flóttamannaiðnaðarins, á eftir eiturlyfjasmygli, þau glæpasamtök sem hagnast mest á Vesturlöndum í dag.

Sá glæpalýður, veltandi sér uppúr gróða sínum, býður uppá leiksýningar með saklausu fólki, líkt og hjá Oscari, hans velferð er aukaatriði málsins.

Fjárþyggendur eru virkjaðir til að brjóta niður lög og reglur þjóðarinnar, ef lög og regla væru ennþá á Íslandi, þá væri Úlfar lögreglustjóri, og Fjárþyggendur Mannsals og Flóttamannaiðnaðarins sæti rannsókn.

Það er í fullkomnum heimi þar sem glæpalýður þarf að óttast lög og reglur, en ekki fjármagna  framkvæmd slíkra laga og reglna.

 

Við sem þjóð þurfum hvorki lög eða reglur.

Ekki ef þeim er aðeins beitt okkur innfæddum, en keypt stjórnmálastétt stjórnar þjóðinni.

Eigum við samt ekki að setja mörkin við nauðganir??

 

Að þar séum mörk sem Rúv, Viðreisn og Samfylkingin þurfi að virða.

Eða eigum við að sætta okkur við það sem koma skal??

 

Ef svarið væri Já, þá myndi ég ekki skrifa þennan pistil.

Við höfum ekki gengið Götuna til góðs.

Kveðja að austan.

Frumvarp um íslenskan ríkisborgararétt Oscars líklegt