Efling týndist í Hamas.

 

Og það var fátt ömurlegra en að fylgjast með Sólveigu Önnu upphefja það sem ekki er hægt að verja, eða hvernig Viðar, meintur framkvæmdarstjóri sem í störfum sínum olli næstum því falli Sólveigar Önnu, að dráp á venjulegu fólki, morð og misþyrmingar, væru svona einhvern veginn geirneglt í stefnu og störfum Eflingar.

Miðaldaskrímslin, sem hófu hin tilgangslausu morðárásir á Ísrael, treystu á forheimsku og siðferðisbrest fólks eins og Sólveigu Önnu, og Viðars, margítrekaðan vandræðagemsa sem í framkomu sinni gaf andstæðingum láglaunabaráttu hins vinnandi fólks, vígstöðu, að í raun væri stjórn og skrifstofa Eflingar ekki betri, en sá auður sem sótt var að.

 

Morðárásir Hamasliða gerðu út á fávitahátt fólks eins og Sólveigu Önnu, eða hennar hægri handar, Viðars, sem stanslaus ófriður var í kringum.

Undir er auðurinn sem í sífellu spilar með fólk, ræðst á frið með hagnað í huga, og þegar ekkert betra bauðst, þá var árás Hamas á óbreytta borgara í Ísrael samþykkt.

Skilaboðin voru skýr, annað hvort þið eða við.

 

Í millitíðinni seljast vopn og drápstól eins og enginn verði morgundagurinn.

Hvort sem það er tilviljun eður ei, þá er háðung araba eða múslíma stjórnun Sameinuðu þjóðanna, kristaltær, ekki í augljósri fordæmingu á miðaldahyski Hamas, hver er dauði tugþúsunda barna á milli vinna, heldur í beinni nálgun á Smá- eitthvað, hér á Íslandi höfum við Smámyndasafnið í Eyjafirði, hjá Loftslagsfíflunum í Dubai, höfum við aðeins stækkaðri útgáfu á hinu smá í safninu í Eyjafirði, í kjarna ræðir enginn eitthvað sem skiptir máli.

Á meðan deyja börnin á Gasa.

Samt virðist uppklappurunum  að dauða þeirra fækki.

 

Allavega er Efling komin til byggða.

Og snýst til varnar gegn árásum Auðrónanna gegn fulltrúum launafólks, undirliggjandi er krafan um réttlæti til hamfarasvæðisins í Grindavík.

 

Hvort Íslamistar stjórni ennþá hugmyndaheim Eflingar.

Að Sólveig Anna og Viðar lýsi yfir stuðningi við hommahatur, hommaftökur, gegn þeim hugmyndaheim að láglaunakonur eigi að vera þakklátar að viðgjörningur þeirra sé betri en hjá geitum.

Eða að þau í einbeittum stuðningi sínum við Hamas, brenni Regnbogafána umbyrðislyndis mannflórunnar, á eftir að koma í ljós.

 

Heilbrigð skynsemi segir annað hvort eða.

Annað hvort er Efling verkalýðsfélag fyrir kjarabaráttu láglaunakvenna, þar sem krafan er afnám kynbundins launamun, eða Efling styður þann hugmyndaheim þar sem góð geit sé verðmætari en kvenfólk.

Og að miðaldahyskið sem heldur samfélagi Gasa-strandarinnar í heljargreipum, sé birtingarmynd kjarabaráttu Eflingar í kjaraumhverfi þar sem kvenfólk er allavega ekki geitur.

 

Það er ekki bæði sleppt og haldið fyrir Sólveigu Önnu.

Hún sleppti, en spurning er hvort hún eigi sér eitthvað hald í síðbúnum stuðningi við Ragnar, þessa eina verkalýðsleiðtoga sem er lifandi í dag.

 

Það er ekki mitt að skera úr um það.

Játa samt upp á mig vissa fordóma gagnvart fólki sem telur geitur æðri en líf kvenna sinna og barna, og þegar það uppgötvaði að nútíminn fjaraði undan viðaldaviðbjóði þess, að þá skuli það í sýndarárás á miklu stærra herveldi, geta treyt einbeittan stuðning  Sólveigu Önnu.

Ekki mitt að dæma, en ég ræð samt ekki við háðið.

 

Lukkan er að það skiptir engu máli um stuðning eður ei.

Viðrini sækja elda að höfði sér.

Undanskyldir er ekki þeir sem telja að barnamorð, nauðganir, svívirðingar á líkum, skot á fólk á færi, slíkt fólk er aldrei hægt að afsaka.

 

Þó Efling hafi komið til baka, þá er fortíðin ekki að baki.

Þarfaverk að styðja réttmæta baráttu Ragnars.

 

En hvort Efling standi fyrir að við, hið venjulega fólk sé skotið á færi, unglingum okkar á friðartónleikum sé nauðgað, drepin, svívirt, skotin á færi, þar þurfa Sólveig Anna og Viðar að svara réttmætum spurningum.

Og aldrei þessu vant þá er ekki hægt að vísa í fyrra starfsfólk, sem Sólveig Anna og Viðar sögðu óalandi og óferjandi, og ráku svo, stuðningurinn við geitahirðanna, það er við hugmyndaheim Íslamista, er grundvallarspurning.

Henni þarf að svara.

 

Flóttaleiðin, að hafa fattað á milli tölvuskeyta til miðaldahyskisins, sem metur geit æðra en kvenfólk, að kannski var eitthvað í gangi á Íslandi, er ekki boðleg.

Stuðningur við ófyrirgefanleg morðárási Hamas, sem þjónuðu þeim eina tilgangi að kalla eld og brennistein yfir Gasa-ströndina, réttlætir aldrei þögn síðustu þrjár, fjóra vikna við réttmæta baráttu hins venjulega í Grindavík við auðróna og kerfi þeirra.

Þar var Efling aldrei með.

 

Sólveigu og Viðar til tekna þá má ekki gleyma hinum einarða stuðningi Góða fólksins við voðaverk Hamas, sem óhjákvæmilega myndu valda áður óþekktum hörmungum á Gasa ströndinni.

En samt.

Voru þau ekki betri en þetta??

Að láta miðaldaöfgahyski stjórna sér, þar forheimskan var forsenda voðaverkanna.

 

Veit ekki alveg.

En gjaldfellingin, að í raun sé Efling stjórnað af meinuðu fólki.

Að mennskan hafi aldrei átt breik.

 

Ef endurlausnin gagnast íbúum Grindarvíkur gagnvart sálarlausu fjármagnskerfi Auðrónanna, þá er það vel.

Allavega betra en ekkert.

 

Kveðja að austan.

„Ósannindi og árásir á mannorð Ragnars“

Af hverju er sannleikurinn ekki sagður??

 

Hver er ábyrgð þess fólks sem afneitar honum og babblar út í eitt, án nokkurrar tilraunar til að segja það sem segja þarf.

Sem er sú staðreynd að hinn venjulegi borgari á Gasa er gísl miðaldaöfgamanna sem halda samfélaginu þar í heljargreipum.

Og það voru morðárásir þeirra á Ísrael sem hófu þessi átök.

 

Því þær árásir rufu öll grið, skilaboð þeirra voru skýr, "við drepum ykkur fáum við til þess færi".

Og mikið mega stjórnvöld í Ísrael vera aum ef þau bregðast ekki við þessum skilaboðum.

Jafnvel sá sem er heimskari en heimskt er, og kýs Samfylkinguna eða Pírata vegna meints andófs þessa auðrónaþjóna, fattar að að teningum var kastað, að í framtíðinni eru það annaðhvort þið eða við.

 

Og allan tíma átakanna hafa miðaldaöfgamennirnir sent eldflaugar á byggðir Ísraela, og þeir hafa varist innan um íbúðablokkir og sjúkrahús.

Hvað á þá her að gera sem sækir að þessum miðaldaöfgalýð??

Gefast upp og kaupa sér frið með því að senda að handahófi fleiri konur til að nauðga og svívirða, fleiri börn til að brenna lifandi, jafnvel að útbúa svona leikmynd þar sem Hamasliðar geta sótt inná og skotið venjulegt fólk á færi??

 

Hvaða bull er þetta, er fólkið sem kallar á frið án þess að miðaldaöfgarnar séu stöðvaðar, tilbúið að leggja fram sín eigin afkvæmi til að friða blóðþorsta þeirra??

Er Ísland-Palestína til dæmis tilbúin að senda börnin sín, til dæmis unglingana sem dreymir um frið á jörð, sem skotmörk fyrir hinn morðóða skríl sem hóf þessi átök??

Láta kannski fylgja með neyðarpakka frá Stígamótum um hvernig á að bregðast við nauðgunum og svívirðingum, eða hughreystingarorðum um að sú fórn að láta skjóta sig á færi á friðartónleikum, sé í þágu friðar og kærleiks á jörð, og verði umbunað í næsta lífi.

 

Sú forheimska eða fávitaháttur, eða sá viðrinisháttur að samþykkja voðaverk miðaldahyskisins í Hamas, með vísan í átök fortíðarinnar, er kannski meinsemd sem íslensk þjóð þarf að glíma við, heilbrigðu fólki er ljóst að það er ekki alltí lagi með þennan viðrinishátt, en það afsakar ekki hið þegjandi samþykki stofnana Sameinuðu-þjóðanna með voðaverkum Hamas, sem er kveikjan af þessum átökum.

Ef forsvarsfólk þeirra væru ekki svona undir hælnum á olíuauð miðaldahyskisins við Persafóla, eða hlekkjað á klafa rétthugsunarinnar, þá hefði það strax sagt satt.

 

Að voðaverk miðaldahyskisins bera ábyrgð á hörmungum íbúa Gasa, og því beri íbúum Gasa að rísa upp gegn þessu hyski, sleppa gíslum, framselja viðbjóðinn sem ábyrgðina ber.

Og íbúar Gasa, hinn venjulegi maður, átti að fá til þess fullan stuðning alþjóðasamfélagsins, þar á meðal stofnanna Sameinuðu þjóðanna.

Þá hefði enginn dáið nema þau sem voru myrt í árásum Hamas.

 

Rétthugsunin eða þrælsóttinn við olíuauðinn kom í veg fyrir það sem þurfti að gera.

Og Gasa var lögð í rúst, líkt og aðrar borgir í gegnum tíðina þar sem vopnað fólk verst innrás, það hefur enginn unnið stríð með því að verjast innan um sitt eigið fólk í trausti þess að óvinurinn láti af árásum sínum.

Eða nota það sem mannlega skyldi, hvað þá að nota sjúkrahús og sjúkrabíl sem tæki í vörninni.

 

Þar skiptir engu þjóðerni, hugsjónir, hver það er sem ræðst á, eða hver það er sem verst, ef þéttbýl svæði eru varin, hvað þá ef þau eru notuð til árása á borgir og bæi meintra óvina, þá eru þau sprengd í loft upp, og þá deyr fólk.

Árþúsunda gömul sannindi, sem tómhyggja eða rétthugsun samtímans fær í engu um breytt.

Ef stofnanir alþjóðasamfélagsins fatta það ekki, þá er einfaldlega ljóst að óhæft fólk stýrir þeim eða leiðir.

 

Og á meðan deyja börnin í Gasa.

Á meðan er allt sem er ofan jarðar sprengt þar í loft upp.

 

Eina spurningin er; hvor ábyrgðin er meiri, miðaldahyskisins sem hóf þessi átök, eða alþjóðasamfélagsins sem gat gripið inní á frumbernsku átakanna, og komið í veg fyrir hörmungarnar sem hinn óbreytti borgari Gasa hefur þurft að þola vegna þess að enginn gerði neitt.

Gamla konan sem hafði séð tímanna tvenna, og viðtalið við hana komst í gegnum skilvindu forheimsku fréttafólks Rúv, velktist ekki í neinum vafa.

Ábyrgðin var þeirra sem hófu þessi átök með voðaverkum sínum.

 

Viðrinin í Ísland-Palestínu taka örugglega ekki mark á henni, þetta var jú kona, marghert af kúgun miðaldahyskins, sem gerir lítinn greinarmun á húsdýrum og kvenfólki, en við hin eigum að leggja við hlustir.

Orð hennar voru sönn.

Átakanleg en sönn.

 

Það eru viðrinin annarsvegar, hins vegar er það sársauki konu sem ól líf, og sá líf sitt ala nýtt líf.

Heilbrigt fólk velkist ekki í vafa um hvort vegur þyngra.

 

Og það er tími til kominn að það segi hingað og ekki lengra.

Það eru líf undir og þeim á ekki að blóta á altari viðrina eða tómhyggju rétthugsunarinnar.

 

Þannig er lífum bjargað.

Ekki fórnað.

 

Svo einfalt er það.

Kveðja að austan.

Framhald átaka á Gasa hörmulegt