Ef Khan væri ekki það sem hann er.

 

Þá myndi Trump ekki gagnrýna hann.

Segir Khan og fjölmiðlar lepja upp.

 

Eftir stendur spurningin, er Trump heimskur, rasisti, og þar með meirihluti íbúa Bandaríkjanna heimskir, rasistar og þaðan af verri.

Eða eins og konan, sem reyndi að öllum mætti að selja samfélag okkar í skuldaþrældóm ICEsave á sínum tíma, vísaði þar í meinta fræðiþekkingu sína, sagði; Þeir sem styðja Trump eru hvítir miðaldra karlmenn sem sættast ekki við nútímann, vilja aftur þann gamla heim þar sem hvítir karlar ráða, eru bæði höfuð heimila sem og taka allar ákvarðanir í viðskiptum og stjórnmálum.

Og í stað þess að vera rekinn með skömm sem stjórnmálaskýrandi hjá Rúv, þá athugarsemdarlaust tók einfeldningur við hana viðtal um þennan rasisma og mannfyrirlitningu á rúmlega helming kjósenda í Bandaríkjunum.

 

Khan er hins vegar ekki einfeldningur, hann vinnur ekki hjá Rúv, og hann er ekki síljúgandi prófessor í stjórnmálafræði við Háskóla Íslands.

Hann er múslimi, á rætur í öllu því sem ógnar vestrænni menningu, og vestrænum gildum.

Hann er mjög frambærilegur fulltrúi þess sem vill koma nútímanum svona 500-700 ár aftur í tímann.

Nýtur til þess stuðnings olíuauðsins hjá miðaldaríkjum Arabíuskagans.

 

Þessi staðhæfing mín hefur ekkert að gera með uppruna Khan eða trúarbrögð, heldur afvegleiðingu hans, þegar hann svarar gagnrýni Trumps, án þess að ég hafi hugmynd um hver hún er, þá þekkir maður einfaldlega skítafýluna þegar gagnrýni er svarað; "..ít­rekaða gagn­rýni Don­alds Trumps, verðandi for­seta Banda­ríkj­anna, í sinn garð byggja á skoðunum re­públi­kans á etn­ísk­um upp­runa sín­um og trú".

Trump hefur sagt marga heimska og lúða, jafnvel skarpasta ofurtölvu heims getur ekki tengt þau orð han við húðlit og trú.

En sá sem veit uppá sig sökina grípur til þessa orðræðu.

 

Íslamistar ógna vestrænum gildum.

Íslamistar ógna nútímanum, þeirra hugmyndaheimur hefur ekki breyst í tæp þúsund ár.

 

Þó þeir skýli sig að baki fjölbreyttri menningu Íslams, þeirra mætu trúarbragða, þá þekkjast þeir á orðræðu sinni.

Eins og Khaninn sem er borgarstjóri Lundúna, sem getur ekki mætt gagnrýni nema sem fórnarlamb, eða Khaninn sem er saksóknari Alþjóðaglæpadómsstólsins, og fékk heimsbyggðina til að trúa að stríð sem Íslamistar Hamas hófu á Gasa með voðaverkum sínum, lögðu líf tugþúsunda samlanda sinna undir höggstokk gagnárása Ísraelshers, væri á ábyrgð Ísraela, eins og engir væru gíslarnir eða upptökin hjá miðaldaöfgafólki sem vílar sér ekki að fórna lífi tugþúsunda til að geta útrýmt 9 milljóna manna þjóð.

Orðræðan afhjúpar hlutverk þessa Khana, hlutverk þeirra og tilgang í lífinu.

Að verða feitir á olíupeningum Persaflóans.

 

Ég er ekki beint Trumpisti en það er sorglegt að hann er eini vestræni stjórnmálamaðurinn í dag sem mætir þessum miðaldaöfgaskríl Íslamista.

Mikil þarf að vera ávísun svefnlyfja á aðra vestræna stjórnmálamenn sem fljóta sofandi að feigðarósi vestrænnar menningar, vestrænna gilda, að nútímanum með sínum kostum og göllum.

 

Sjálfstæðisflokkurinn býður fram slíkan svefngengil í öðru sæti í Kraganum, og flokknum finnst það kúl.

Að ekkert sé vitið, að fjármagn miðaldaskrílsins við Persaflóa móti augljósa atlögu að siðmenningunni og nútímanum.

Svo eru gamalgrónir flokksmenn hissa á því að fylgi flokksins gerir atlögu að 10% múrnum í stað þess að hífa sig yfir þann 20.

 

Trump er gallagripur en hann flýtur samt ekki sofandi að feigðarósi.

Það er meir en hægt er að segja um flesta sem telja sig betri en hann.

Kveðja að austan.

Borgarstjóri Lundúna sakar Trump um rasisma

Stóra Þórðarmálið.

 

Það er ótrúlegt og þyngra en tárum tekur, að lesa um viðbrögð Samfylkingarinnar við skrifum Þórðar Snæs fyrir um tæpum 20 árum síðan.

Þarna fann hún eitthvað til að hneykslast og smjatta á, þarna er eitthvað sem á erindi í íslenska stjórnmálaumræðu í dag.

Bjánaskapur fortíðar, ekki grafalvarleiki nútíðar.

 

Eins og það skipti engu máli að á lista þess er maður sem er bendlaður við banatilræði á einum af borgurum þessa lands.

Má bara vega að lífi og limum náungans til að geta útbúið eina falsfrétt??

 

Blaðamennskan að baki er líka mjög sorgleg.

Gaspur gærdagsins en nýtt til að afvegaleiða umræðuna frá glæpum dagsins í dag.

 

Til að verða ekki samdauna svona vinnubrögðum þá vil ég ítreka orð mín í fyrri pistli mínum um Stóra Þórðarmálið, um það eina sem viðtal við Þórð Snæ Júlíusson á að snúast;

Í fyrsta lagi á að spyrja hann hvaða auðmaður hefur gert hann og fjölmiðla hans út í öll þess ár, það er hver á hann.

Í öðru lagi á Spursmál að spyrja hann einnar persónulegrar spurningar, og hún er; Þórður, hvernig getur þú lifað með sjálfum þér eftir að þú áttir þátt í banatilræði á einum af borgurum þessa lands?? Banatilræði þar sem aðeins tilviljunin ein kom í veg fyrir að yrði að morði.

Í þriðja lagi, hvaða hreðjatak hefur þú á Kristrúnu Frostadóttir svo hún kaus að eyðileggja trúverðugleik hinnar "Nýju" Samfylkingar með því að hafa þig á lista flokksins??

 

Þetta er ekki flókið.

Aðeins spurning um sið, hvað við líðum og hvað ekki.

Kveðja að austan.

 

 

Þórður „má og á að skammast sín“

Erlend afskipti af kosningum!!

 

Og vísað í orð höfð eftir Bjarna Ben, forsætisráðherra.

Og það eina sem maður getur sagt; Kanntu annan!!

 

Þessi fullyrðing er álíklega gáfuleg eins og að þegar ég horfi á pólskumælandi bílstjóra Samskips, og saki pólsk stjórnvöld um afskipti af íslenskum vinnumarkaði.

 

Hvað sem sagt verður um þessa tekjuöflun ísraelska stjórnvalda, að selja fagþekkingu Mossad í verktöku til allra sem vilja kaupa, þá er ljóst að það er kaupandinn sem ber ábyrgðina, í þessu tilviki sá íslenski auðmaður sem keypti þjónustu Black Cube.

Að fabúlera um einhver erlend afskipti af íslenskum stjórnmálum, vegna þess að verktakinn er erlendur, er á pari við þá frægu íslensku minnimáttarkennd sem Laxness gerði ódauðlega í Brekkukotsannál, við erum ekki svo fræg í útlöndum og við viljum halda.

Hvað þá að nokkur útlendingur sé að eyða krónum til að hafa áhrif á kosningar hérlendis enda vandséð hvaða áhrif það hafi á úrslit þeirra og myndun ríkisstjórnar eftir kosningar, hvort Sjálfstæðisflokkurinn fái 13% fylgi eða 15% fylgi.

 

Hins vegar skiptir það kannski Sjálfstæðismenn máli, og í því ljósi má kannski skoða þessar stórfurðulegu yfirlýsingar.

Eyddi kannski einhver vildarvinur flokksins einhverjum milljónum til að búa til meint fórnarlömb erlendra afla sem vilja ráða hér öllu??

Fáheyrt í ljósi þess að eina stefnumál Sjálfstæðisflokksins er að selja land og þjóð í hjáleigusamband við Brussel og ESB.

 

Ekki að ég trúi því að sjálfstæðismenn séu svona hugmyndaríkir í örvæntingu sinni.

Og svo mælir gegn augljós vinnubrögð glæpaklíkunnar meðal fjölmiðlamanna sem hefur haldið þjóðmálaumræðu í heljargreip sinni um langt árabil.

 

En hvað sem þetta er, þá eru þetta ekki erlend afskipti.

Ekki frekar en bílstjórar Samskipa, pólsku ræstingarkonurnar eða önnur dæmi um erlenda verktöku.

 

Vinnubrögð Rúv og Heimildarinnar eru hins vegar siðlaus.

En Embætti ríkislögreglustjóra rekur ekki siðdeild.

Ekki frekar en Háskóli Íslands.

 

En sem þjóð eigum við ekki að líða þau.

Kveðja að austan.

Ríkislögreglustjóri kannar málsatvik

Það eru merkileg höggin

 

Þessa dagana hjá Spursmáli.

 

Til dæmis þegar Bjarna Ben var núið því um nasir að Hamas liðar hefðu sest að hér á Íslandi, merkilegt í ljósi þess að fréttaritstjórn Morgunblaðsins hefur leynt og ljóst stutt Hamas frá fyrsta degi voðaverka þeirra.

Kallar blaðið átökin á Gasa ekki hefndaraðgerðir Ísraelsmanna, eins og engir séu þar gíslarnir eða þúsundum eldflauga skotið þaðan yfir landamærin á Ísrael.

Af öllu því sem Spursmál gat slegið upp um stefnu Bjarna, og sérstaklega þá Ekki stefnu Bjarna, var þetta sem fékk mesta plássið í fyrirsögnum blaðsins.

 

Núna fáum við að vita að Þórður Snær hafi kalla konur lævísar, undirförlar tíkur, og í undirmálstexta að hann telji kynhvöt stjórna körlum, þess vegna séu þeir alltaf að fitla við sig til að hafa einhverja stjórn á sér.

Sagt á því herrans ári 2006 eða svo.

Og maður spyr sig; Hvað er eiginlega að fólki, hvaða erindi á þetta í stjórnmálaumræðu dagsins í dag?

 

Þórð Snæ Júlíusson á aðeins að spyrja um þrennt:

 

Í fyrsta lagi á að spyrja hann hvaða auðmaður hefur gert hann og fjölmiðla hans út í öll þess ár, það er hver á hann.

Í öðru lagi á Spursmál að spyrja hann einnar persónulegrar spurningar, og hún er; Þórður, hvernig getur þú lifað með sjálfum þér eftir að þú áttir þátt í banatilræði á einum af borgurum þessa lands??  Banatilræði þar sem aðeins tilviljunin ein kom í veg fyrir að yrði að morði.

Í þriðja lagi, hvaða hreðjatak hefur þú á Kristrúnu Frostadóttir svo hún kaus að eyðileggja trúverðugleik hinnar "Nýju" Samfylkingar með því að hafa þig á lista flokksins??

Svarið við þriðju spurningunni er ekki að Kristrún er kona og hafi því ekki hreðjar.

 

Ekkert annað á að spyrja Þórð Snæ Júlíusson um.

Kveðja að austan.

Kallaði konur lævísar, undirförlar tíkur

Bjarnavörn.

 

Þetta viðtal Mbl.is við Bjarna Benediktsson er ótrúlegt.

 

Tilefnið er sá fáheyrði atburður að einhver innlendur auðjöfur réði erlenda gangstera, sem vinna hörðum höndum við að afla ríkissjóði Ísraels tekna með allskonar ólöglegu athæfi, til að ná einhverju höggi á Jón Gunnarsson, með því að plata son hans uppúr skónum með fagurgala ýmiskonar.

Aðferðafræðin ein og sér ætti að fá allt hugsandi fólk til að staldra við, hvaða heimild er auðblekktur sonur Jóns Gunnarssonar, er gaspur hans einhver heimild um hvernig kaupin gerast á eyrinni??

 

Í framhaldi ætti hver einasti ærlegur maður að spyrja sig; Er þetta það Ísland sem við viljum í dag??

Á hvaða vegferð erum við sem þjóð ef auðmannapakkið okkar getur keypt fréttaflutning, fjármagnað atlögur að fólki, hvort sem það eru meintir andstæðingar þess í stjórnmálum eða viðskiptalífinu, og við tökum þátt í þeim hráskinleik??

Sem og eru engin endamörk á trúgirni okkar og meðvirkni??

 

Bjarni hefur ekki spurt sig þessara spurninga, þess vegna er viðtalið við hann svona furðulegt.

Hann er með áratuga reynslu sem þingmaður og ráðherra, ef ég man rétt þá ætlaði hann að byrja stjórnmálaferil sinn á að selja þjóðina í skuldaklafa ICEsave og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, fyrsta skrefið í þá átt var að landsfundur Sjálfstæðisflokksins myndi samþykkja aðildarumsókn að fjárkúgunarbandalaginu ESB.  Eitthvað sem gekk ekki eftir vegna inngripa Styrmis Gunnarssonar og Davíð Oddsonar.

Margt hefur síðan runnið til sjávar, meðal annars borgarleg íhaldsstefna Sjálfstæðisflokksins og einarða afstaða flokksins, yfir hundrað ára staðfesta, um að landið eigi að vera sjálfstætt, ekki hjáleiga í ríkjabandalaginu sem stjórnað er frá Brussel.

Haldið sjó, haldið úti ríkisstjórnum, komið tvíefldur til baka eftir hvern brotsjó sem á hann hefur dunið.

 

Svo lætur hann þetta út úr sér við blaðamann Morgunblaðsins; "Nei, hann (Jón Gunnarsson) verður ekk­ert í því máli og það er fyr­ir nokkru síðan að ég ræddi það við ráðuneyt­is­stjór­ann að það myndi ekki reyna á aðkomu Jóns í meðferð þessa máls,"

Eins og hann sé grunnhygginn Pírati, viti ekki betur en að aðstoðarmenn ráðherra stjórni öllu bak við tjöldin, semji reglugerðir, samþykki reglugerðir, gefi út reglugerðir.

Það er eins og maður sé á gamalsaldri kominn í þá mætu teiknimynd; Yellow Submarine, að allir séu á sýrutryppi þessa dagana.

 

Það má vel vera að Bjarni hafi lofað Jóni einhverju, og Jón hafi trúað þeim orðum.

Þess vegna hafi Jón svikið borgaralega íhaldsstefnu, með rýtinga samfylkingararms Sjálfstæðisflokksins í bakinu, ákveðið að þjóna fólkinu sem vó hann á kjördæmisþingi flokksins í Suðvesturkjördæmi.

Að hann hafi virkilega trúað því að Bjarni myndi ganga gegn góðri stjórnsýslu með því að sem ráðherra matvæla í starfsstjórn, myndi hann haga sér eins og Svandís Svavarsdóttir, og gefa út leyfi handa Hval hf til hvalveiða næstu 5 árin.

Stjórnsýsla sem stæðist enga skoðun, ekki frekar en óhæfuverk Svandísar, og næsta ríkisstjórn væri ekki bundin af.

 

Þetta eru samt allt saman bara vangaveltur sem guð einn má vita hvort eru sannar eður ei.

Orð sonar Jóns Gunnarssonar varpa þar engu ljósi á.

Aðeins raunveruleikinn, að Bjarni tæki þá fáheyrðu ákvörðun, smækkaði sig niður í ekkert neitt, líkt og VG undir forystu Svandísar Svavarsdóttur tókst að gera.

 

Af hverju snérist Bjarni ekki til varnar gegn þessari aðför að þjóð okkar og lýðræði??

Gegn þessum auðmönnum, ég nota fleirtöluorðið því þetta er ekki fyrsta fjármagnaða atlaga auðmanna að samfélagi okkar, sem telja sig hafna yfir leikreglur samfélagsins, telja sig hafna yfir sið og almennt velsæmi.

Og því hirti hann ekki glæpaklíkuna í stétt blaðamanna sem starfar með þeim??

 

Ég sem hélt að Bjarni væri leiðtogi.

Ekki héri.

 

Bjarni hefur ekki langan tíma til að reka af sér þetta slyðruorð.

Áður en orðið Bjarnavörn verður háð um einhvern sem gat varist en þorði ekki.

 

Það er ekki sá Bjarni Benediktsson sem ég taldi hann vera.

Kveðja að austan.

Jón „mun ekki koma nálægt meðferð hvalamálsins“

Farsinn sem afhjúpar.

 

Það var vægast sérkennilegt að hlusta á þær Jóhönnu Vigdísi fréttamann og Sigríði Dögg, formann Blaðamannafélags Íslands, ræða í fréttum Rúv nýjasta slúður samfélagsmiðla eins og slúður og vísan í tveggja manna tal sé einhver frétt.

Hvað þá leynileg upptaka einhvers njósnara við einhvern son einhvers stjórnmálamanns sé yfir höfuð fréttnæm, nema þá satíran í kringum þetta mál.  Að einhver ríkur Íslendingur sé nógu heitur yfir einhverju sem gæti hugsanlega gerst á næstu vikum varðandi leyfi til Hvals hf. um hvalveiðar, að hann ráði stóru karlana í bransanum til að vefa gildru um son Jóns Gunnarsson, sem á víst að hafa þann eina tilgang í stjórnmálum að veita vini sínum Kristjáni Loftssyni leyfi til hvaladrápa, og græða á því pening.

Hversu fáránlegur getur raunveruleikinn verið hjá fólki sem er búið að missa alla jarðtengingu??

 

Öllu alvarlega er að ábyrgir fjölmiðlar skulu festast í lygavefnum og gera slúður úr tveggja manna tali að frétt.

Er ekkert á milli eyrnanna hjá fréttakonum Rúv??

 

Eða hvað á maður að halda þegar því er slegið upp að Jón Gunnarsson ætli að sögn sonar hans, heimild leynileg upptaka af tveggja manna tali yfir rauðvínsglasi, að veita nánum vini sínum (hann er sko bara ekki vinur, hann er náinn vinur) leyfi til að veiða hval.

Í alvöru, Hvalur hf er eina fyrirtækið sem veiðir Hval við Íslandsstrendur, sú veiði hefur ekkert að gera með meintan náinn vinskap Jóns Gunnarsson og Kristjáns Loftssonar að gera. Hvalveiðar Hvals hf er atvinnustarfsemi, sem skilar tekjum, hagnaði, fyrirtækið er mikilvægt í atvinnulífi Akranes og nágrennis, það útvegar fjölda fólks vinnu á meðan vertíðin stendur yfir.

Gerræðisleg stjórnsýsla fyrrverandi matvælaráðherra svipti Hval hf veiðileyfi, að öllu líkindum ólögleg stjórnsýsla, og það er ekkert óeðlilegt að fyrirtækið reyni að fá nýtt leyfi svo það geti haldið áfram atvinnustarfsemi sinni.

 

Meinið er að Jón Gunnarsson hefur ekkert með þá leyfisveitingu að gera, líkt og hann reyndi margoft að koma fréttakonu Rúv í skilning um, það vald er hjá matvælaráðherra.

Farsinn liggur í því að það skuli vera til það veruleikafirrtur auðmaður sem heldur að hann geti stöðvað hina meintu leyfisveitingu með því að fá son Jóns Gunnarssonar til að fabúlera yfir rauðvínsglasi, og nýtt það slúður til að stöðva þennan Jón Gunnarson, koma á hann persónulegu höggi svo hann þori sig ekki að hræra.

Sorgin er að það skuli vera til fréttafólk sem lepur svona slúður upp, vinnur úr því frétt, án þess að átta sig á að það er verið að nota það, og það skilur ekki muninn á réttu og röngu í blaðamennsku.

 

Það er vissulega frétt í stóra hvalveiðimálinu og hefur verið lengi.

Sú fyrsta var náttúrulega gerræði ráðherra VG gegn vinnandi fólki og hve margir úr hópi svo kallaðra vinum hinna vinnandi stétta fannst það allt í góðu að svipta fólk lífsbjörginni korteri áður en uppgrip þess hófust.

Sú síðasta að það skyldi hvarfla að einhverjum að Bjarni Benediktsson færi gegn góðri stjórnsýslu með því að gefa út nýtt leyfi til Hvals hf um hvalveiðar næstu árin.

Vegna þess að Bjarni er starfandi í starfsstjórn, sem hefur umboð sitt frá forseta Íslands, en ekki Alþingi því Bjarni rauf þing og boðaði til kosninga.

 

Eina hlutverk starfsstjórnar er að halda stjórnsýslunni gangandi með því að tryggja henni nauðsynlegar lagaheimildir, það er ef þess þarf, og síðan bara gera ekki neitt.

Nema að vera til friðs.

Starfsstjórn stendur nefnilega ekki fyrir ófriði, það veit Bjarni, og því ótrúlegt að ætla honum að hann sé á svipaðri vegferð og Svandís Svavarsdóttir var á sínum tíma.

 

Pælingar um slíkt eiga örugglega heima í umræðuþáttum þar sem spáð er og spuglerað, en eru ekki frétt fyrr en slík vegferð hefur verið staðfest.

Slúður sonar Jóns Gunnarssonar er ekki slík staðfesting.

Fréttamaður sem ekki áttar sig á því, er ekki starfi sínu vaxinn.

 

Fréttafólk ætti hins vegar einhenda sig í að komast að því hver hinn veruleikafirrti íslenski auðmaður er, hvað honum gengur til og hvort sú hugsun hafi aldrei hvarflað að honum að þessum fjármunum væri betur varið í eitthvað ærlegt málefni, eins og til dæmis rampana hans Halla.

Það ætti ekki að vera flókið, aðeins að biðja um stjórnarfund hjá Blaðamannafélagi Íslands, skítafnykurinn af þessu máli liggur beina leið þangað.

Það er mjög ólíklegt að Ísraelsmennirnir hafi sjálfir komið sér í samband við samstarfsfólk sitt hjá Heimildinni, sá sem pantaði verkið er mun líklegri.

 

Síðan Sigríður Dögg Auðunsdóttir aðeins að koma í viðtal hjá Rúv um eitt.

Og aðeins eitt.

 

En það er önnur saga.

Kveðja að austan.

„Þetta er aðför að lýðræðinu“

Sori og lágkúra.

 

Enn og aftur lækkar Heimildin þau viðmið sem fjölmiðillinn hefur um sora og lágkúru.

 

Þegar einu viðmiðinu hefur verið náð, þá virðist Heimildin alltaf vera tilbúin að leggjast lægra.

Það er eins og lærdómurinn af banatilræðinu við Pál skipstjóra sé enginn, að plata fólk, blekkja það, stela símum þess og afrita, eða taka leynilega upp einkasamtöl og vinna fréttir úr þeim samtölum, gera sögð orð að staðreyndum, fabúlera, ljúga.

Það er eins og þetta fólk sé ekki lengur með fulle fem.

 

Þar að auki er sorinn ríkisstyrktur.

Og einn af eiturbyrlunum, það er einn af þeim sem skipulagði hið meina banatilræði, núna í framboði fyrir Samfylkinguna, og virðist hugsanlega eiga möguleika á þingsæti.

 

Er enginn siður orðinn eftir í samfélaginu??

Enginn sem segir; Svona gerum við ekki???

 

Það  virðist ekki vera.

Við sjáum bara lágkúruna á Morgunblaðinu í umfjöllun blaðsins um voðaverk Hamas og eftirmál þeirra, óendanlegar þjáningar íbúa Gasa strandarinnar.

Krosstré liggja brotin eins og hráviði um allt.

 

Svona siðferðisbrestur hjá einni þjóð getur aldrei endað vel.

Kveðja að austan.

Birta frétt upp úr leyniupptökum af syni Jóns

Morgunblaðið ræðst að Bjarna.

 

Vísa í tilfallandi frétt sem þar sem Stefán E. þráspyr Bjarna Ben um virkni Hamas á Íslandi, eitthvað sem Bjarni gat aldrei haft hugmynd um.

Stefán er blaðamaður Morgunblaðsins.

Tjáir samt ekki ritsjónarstefnu blaðsins.

 

Bjarni hafði örugglega ekki hugmynd um hvernig Hamas í mörg ár fyrir morðárásir sínar á Ísraels þann 7. október í fyrra undirbjó árásir sínar, Bjarni horfir bara á Rúv, og trúir því að allir Arabarnir sem mæta með mótmælaspjöld á Austurvöll og hrópa; Fee Palestína, séu fólk eins og ég og þú.

Ekki fólk sem blístraði og fagnaði þegar voðamenn Hamas svívirtu, nauðguðu, myrtu unglinga á tónlistarhátíð sem var tileinkuð friði, drápu konur, drápu börn, á þann viðbjóðslegasta hátt, sem ómenni geta hugsað og framkvæmt.

Bjarni á samt að vita betur, og hann á sem forsætisráðherra þjóðarinnar að landslög gildi um fréttafólk Rúv, að stofnunin upphefji ekki voðaverk, að stofnunin gangi ekki erinda þess mannlegs viðbjóðs sem miðaldaskrímsli Hamas eru og stuðningsfólks þess á Íslandi er.

Bjarni er samt baby og hvernig átti hann að vita þetta??

 

Væri ekki nær fyrir Stefán að spyrja fréttaritsjóta Morgunblaðasins, fjölmiðilsins sem hann vinnur á, af hverju fékk lyfjaður blaðamaður að taka viðtal við einn af áróðursmönnum Hamas sem hafði komist upp með að áreita fólk í miðbæ Reykjavíkur án þess að lögreglan gripi inní og vísaði þessum uppklappara morða og viðbjóðs úr landi?

Ég segi lyfjaður án þess að þekkja til, annað getur ekki útskýrt þá einfeldni með málstað þess miðaldaviðbjóðs sem Hamast stendur fyrir.

En hver sem skýringin var á viðtalinu, þá er ekkert sem afsakar fréttastjórann sem var á vakt þennan dag.

 

Af hverju hefur Morgunblaðið ekki beðist afsökunar á þessu lyfjaða viðtali, og tilkynnt síðan brottrekstur þess fréttastjóra sem ábyrgðina bar??

Hvað veldur, er það fyrirlitning á lesendum blaðsins?? eða er Morgunblaðið deild í samtökunum Ísland-Palestína??

Mega tryggir lesendur búast við að fréttaritstjórn blaðsins lýsi yfir stuðningi við helsta stuðingsmanni voðaverka Hamas, morðum, nauðungunum, limlestigum, í þeim eina tilgangi að kalla yfir hörmungar og dráp saklausra íbúa Gasa Strandarinnr, Sólveigu Önnu.

Að Morgunblaðið sé ekki lengur borgarlegt blað heldur snepill í þjónustu Hamas og íslenskra sósíalista.

 

Líklegast ekki.

En hvað útskýrir þá þessa fréttamennsku blaðsins??

Að ráðast svona að manninum sem þrátt fyrir allt fordæmir voðamennsku Hamas.

Sem er ólíkt varaformanni sínum, Þórdísi Kolbrúnu, er ekki fótgönguliði þeirra voða samtaka.

 

Fréttastjórinn var ekki rekinn.

Núna er ráðist að Bjarna að ósekju.

 

Það þarf ekki miklar gáfur til að sjá samhengið.

Kveðja að austan.

Hótaði hryðjuverki og flutti til Íslands