Þjóðin eitt.

 

Lögmenn gegn sóttvörnum núll.

 

Landamærin halda og stjórnvöldum ber þá skylda til að færa allt mannlíf í eðlilegt horf.

Til vara alla íþróttaiðkun.

Til vara vara allavega fótboltann.

 

En víkjum aðeins að orðum Þórólfs; ".. mik­il­vægt að hafa góða stjórn á landa­mær­un­um, ann­ars fáum við þetta bara inn í landið".

Það er ekki hans hlutverk að tala um þetta, það er hans hlutverk að sjá til þess að þetta sé gert, að sóttvarnir á landamærum séu þess eðlis að þær haldi.

Annars er hann ekki starfi sínu vaxinn, og ber að víkja.

Nema lekinn sé eftir óþekktri leið sem illt er að verjast, til dæmis með kaffisendingum frá Brasilíu eða öðrum svæðum þar sem ófullnægjandi sóttvarnir hafa gefið veirunni tækifæri á að þróa með sér illvígari afbrigði.

 

Hópsmitið í Mýrdalnum var vegna þess að maður með pappír um að hann smitaði ekki, smitaði, en Þórólfur sagði líkurnar svo litlar að slíkt hefði ekki átt að gerast, og þar með útilokað að menn með pappíra um smitleysi, smiti á ný inní samfélagið.

Hafi Þórólfur rangt fyrir sér hvað það varðar, sem auðvita allir vona að svo sé ekki, þá er svarið ekki eins og hann gaf í skyn, að þá yrði hann tilneyddur að taka á ný upp sóttvarnarhandjárnin úr læknatösku sinni, og setja á þjóðina, heldur að hann axli ábyrgð og víki.

Veiran er þá komin til að vera, það er ekki endalaust hægt að fíflast í þjóðinni.

 

Sama gildir ef sóttkvíar í heimahúsum halda ekki, eða ef hin svokölluðu sóttvarnarhótel eru meira hótel en sóttkví, ekki sé gætt að einangrun veirunnar.

Reglugerðin treystir fólki, og sé fólk ekki traustsins vert, þá só bí it.

Þjóðin á ekki að vera scapegoat vanhæfra embættismanna sem geta ekki varið landamærin.

 

Það er nefnilega þannig að það er komið að Ögurstundu í sóttvörnum þjóðarinnar.

Fjórar bylgjur höfum við látið yfir okkar ganga vegna þess að landamærum er ekki lokað.

Ekki á fólk heldur smit, það er veiran sem smitar en ekki fólk, þeir sem smita eru aðeins hýslar hennar.

 

Skýringarnar á þeim öllum er óskhyggja í bland við bull um að ekki sé hægt að halda veirunni úti.

Margfalt, margfalt fjölmennari lönd hafa náð því, þar á meðal fjölmennasta ríki heims.

Óskhyggjan hefur alltaf snúist um að það dugi að ná næstum því öllum smitberum, en sama tíma fara menn með möndru þekkingarinnar, að það þurfi aðeins eitt smit til að smita samfélag.

Í Wuhan tók það rúmar 6 vikur frá fyrsta skráðu smiti þar til veiran var það útbreidd, að eina ráðið var að læsa allt mannlíf inni, og hleypa fólki ekki út fyrr en öruggt var að veiran var útdauð.

 

Núna vita menn betur og segja að varnirnar á landamærunum dugi, veiran haldist úti.

Hafi menn rangt fyrir sér þá axla menn ábyrgðina en koma sökinni ekki á þjóðina enn einu sinni.

Aðeins þá, hugsanlega, hugsanlega er almenningur tilbúinn að taka einn slag í viðbót.

En ef sama fólkið stjórnar, þá er slíkt algjörlega tilgangslaust, og eins gott að láta veiruna hafa sinn gang.

Því annars er þetta bara aftur og aftur og aftur.

Hringekjan endalausa sem enginn vilji er til að stöðva.

 

Vonandi halda landamærin.

Vonandi mun það sem er fullreynt að virki ekki, loksins virka.

Annað eins hefur nú gerst.

Liverpool varð til dæmis Englandsmeistari í fyrra.

 

Annars.

Já, annars??

Kveðja að austan.

 

 

Skilar minnisblaði í dag – útlit fyrir tilslakanir

Athugasemdir

[Grímur Kjartansson, 13.4.2021 kl. 12:21]

Sá þetta þar sem sóttvörnum er skemmtilega líkt við svissneskan ost
  Covid-19: Vaccines alone will not stop Covid spreading - here's why - BBC News

[Ómar Geirsson, 13.4.2021 kl. 13:55]

Takk fyrir þessa mynd Grímur, virkilega gaman að sjá hana.

Alveg rétt, það er ekkert öruggt í þessum heimi, og hart að lifa í samfélagi þar sem eru sóttvarnargirðingar á landamærum, ásamt stöðugum ótta um bylgju innanlandssmits.

Vissulega er þetta ekki búið þegar bóluefnin koma, og eftir því sem veiran fær að grafa lengur og víðar um sig, þá aukast einfaldlega líkur á stökkbreytingu sem finnur sér leið framhjá bóluefninu.

En veistu, ég er svo bjartsýnn að það verði hægt að útrýma veirunni, og það með þróun tækninnar sem fær okkur til að uppgötva hana á fyrstu stigum.  Þar erum við rétt að byrja þróa tæknina, og tækin sem við höfum eru svo öflug að fyrr en síðar munu þau nema og greina veiruna, og þá er auðvelt að einangra hana, og útrýma, því hún lifir ekki sjálfstætt í umhverfinu.

Ég held að þetta snúist um að þrauka, aðferðir okkar, eru aðferðir síðustu aldar, og það frá fyrri hluta hennar, tækniöldin sem slík hefur ekki tekist á við þetta vandamál.

En ef ekki, jæja, þá er bara heimurinn breyttur.

Kveðja að austan.