Raunveruleikinn ræðst á sóttvarnaryfirvöld.

 

Segir svona á mannamáli að þau séu fífl þegar þau spá heildarfjölda smita kringum 1.000.

Raunveruleikinn ætlar að ná þeim fjölda um og uppúr helgi, hann kann nefnilega stærðfræði, kann veldisútreikninga á bak við útbreiðslu vírusa.

 

Raunveruleikinn segir okkar líka fréttir um að hátt í 400 manns hafi fallið í litlum bæ á Norður Ítalíu, og menn rétt farnir að telja.

Hann hlær að fíflunum sem segja að það gildi ekki um Ísland, við höfum sko spálíkan um að veiran sé saklaus flensa á Íslandi.

 

Samt segir raunveruleikinn að hún sé svo bráðsmitandi að eitt fótboltamót, innan fólk sem var lítt eða ekkert smitað, beri ábyrgð á fjöldasmiti í Vestmannaeyjum, þar sem enginn virðist vera endirinn.

Raunveruleikinn sagði okkur líka frá því hvað gerist á fiskiskipum okkar sem eiga að bera björg í bú.

Eitt smit, og fárveik áhöfn kemur í land.

 

Raunveruleikinn segir að þetta sé rétt að byrja.

En hjarðhegðun heimkunnar hlustar ekki á raunveruleikann, hún leitar athvarf hjá þeim sem hlæja, gera lítið úr ógninni eða segja að þær þjóðir heims sem snúast hafa til varnar, séu fífl, allavega stjórni fífl þeim, sem hlusti ekki á íslensk sóttvarnaryfirvöld.

Og sé efi til staðar, þá munu enn ein fíflaskilaboðin berast frá Bessastöðum, um að við eigum að standa saman.

Að fara með bros á vör inní gripaflutningavagna kórónuveirunnar.

 

Meinið er að raunveruleikinn ræður.

Ekki fíflin, ekki hjarðhegðun heimskunnar.

 

Það fer núna hver að verða síðastur að gera lítið úr þessari drepsótt.

En það verður reynt.

 

Á meðan er það ekki gert sem þarf að gera.

Kveðja að austan.

409 smitaðir af kórónuveirunni