Bilaða platan.

 

Þegar kemur að því að verja hagsmuni auðs og fjármagns er Gylfa Magnússyni tamt að grípa til kjarnyrts máls jafnvel stóryrða.

Hver man ekki eftir Kúbu norðursins þegar hann vann bretavinnuna hina síðri, og núna er snargalið að lækka vexti.

 

Rökin eiginlega þau að það sem einn greiðir í vexti, fær annar í tekjur og því í raun hafi háir vextir engin áhrif á heildarhag almennings.

Gylfi hefði verið betri en enginn á nítjándu öldinni þegar leiguliðar víðsvegar um Evrópu risu upp gegn því sem þeir kölluðu arðráni landeiganda en sums staðar í álfunni gat leigugjald numið allt að 80% af ætluðum tekjum jarðarinnar. Þeir hefðu kiknað niður þegar Gylfi hefði sagt þeim að kröfur þeirra um lækkun væru snargalnar því það sem þeir greiddu, fengi annar, og þar með væri heildarhagurinn í jafnvægi.  Nema kannski hann batnaði ef leigugjaldið yrði hækkað í 90%.

En það var enginn Gylfi þá til að verja hagsmuni auðs og fjármagns, og hið meinta arðrán rann sitt skeið á enda og upp reis álfa velmegunar og velferðar.

 

Gylfi hins vegar gæti hins vegar hjálpað Norðmönnum að bæta sinn heildarhag, en eins og allir vita þá greiða þarlendir húsnæðiskaupendur mun lægri vexti en hérlendir, svo munurinn er allt að 150% sem vextir eru hærri hér á landi og samkvæmt rökum Gylfa er slíkt mikill skaði fyrir heildarhag Norðmanna.

Og sjálfsagt er þessi vandi lágra vaxta víðar í álfunni, með þeim skelfilegum afleiðingum að hinn síheimtandi tekjulægri hluti þjóðarinnar getur eignast þak yfir höfuð, allavega hamla hinir lágu vextir ekki slíka ósvinnu þó brask fjármagnsins við að ná upp kostnaði vegur þar uppá móti.

 

En einn hængur er á, sem allt vitiborið fólk ætti að sjá.

Að sá sem er arðrændur, honum er slétt sama þó pyngjur auðs og fjármagns fitni, hann vill bara ekki láta arðræna sig, og snýst til varnar, með tilheyrandi ókyrrð og upplausn.

Og ungt fólk sem vill skjól fyrir börn sín það er ekki alveg að spá í hávaxtatekjur eldra fólksins.

Ókyrrð og upplausn er beinn kostnaður fyrir samfélög, og hvernig sem á það er litið, þá eru allar bankainnstæður gamla fólksins verðlausar ef unga fólkið gefst upp á vaxtaokrinu og fer annað með menntun sína og þekkingu.

 

Þess vegna er Gylfi Magnússon biluð plata.

Hann bullar með stóryrðum, gegn hagsmunum þjóðar, en fyrir hagsmuni Örfárra.

En hann er verðlaunuð biluð plata, gegnir núna formannsembætti í bankaráði Seðlabankans, í stað þess að vera afplána dóm á Hrauninu fyrir landráð því það kallar stjórnarskráin það athæfi þegar innlendir aðstoða erlenda við yfirgang og kúgun gagnvar hagsmunum lands og þjóðar.

Og verðlaun Gylfa og upphefð segir allt um hug stjórnmálastéttarinnar til almennings, og með hverjum hún stendur þegar hagur auðs og fjármagns er annars vegar en ránið og ruplið á almenningi er hins vegar.

Fögur orð og fyrirheit breyta þar engu um, þeim er hægt að stjórna og stýra eftir því sem vindar blása, en hitt er raunveruleiki, það sem er.

 

Og að lokum þetta.

Það er einföld staðreynd að neyðarlögin sem samin voru í Seðlabankanum í aðdraganda hrunsins björguðu sjálfstæði þjóðarinnar og lífskjörum almennings.

En hefðu þau verið samin ef Gylfi Magnússon hefði þá leitt bankaráð Seðlabankans??

Svarið er augljóslega Nei, ekki frekar en ef Samfylkingin hefði leitt þáverandi ríkisstjórn.

Auðn og rústir, án vonar líkt og í Grikklandi væri þá hlutskipti þjóðarinnar í dag.

 

Höfum það í huga þegar bilaðar plötur eru spilaðar.

Fyrir hverja þær vinna.

Hvaða hagsmunum þær þjóna.

 

Því stjórnmálastéttin mun beita þeim fyrir sig þegar kemur að næstu atlögu að þjóð og þjóðarhag.

Ráninu á orkuauðlindum hennar.

 

Sú atlaga er þegar hafin.

Kveðja að austan.

 

 

„Satt best að segja snargalið“

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 7.4.2019 kl. 14:09]

"Flest lán til heim­il­anna eru lán frá öðrum heim­il­um..."

Gylfi vill semsagt slá skjaldborg um þau heimili sem eru lánveitendur, og hafa þau heimili sem eru skuldarar, utan þeirrar skjaldborgar.

Ágætt að fá þessa afstöðu hans staðfesta svona skilmerkilega.

[Ómar Geirsson, 7.4.2019 kl. 14:15]

Það er það Guðmundur.

Enda einn af hugmyndafræðingum skjaldborgarinnar hinnar fyrri, þegar auðmenn fengu sitt afskrifað en veiðileyfi var gefið á almenning.

En gleymum því samt aldrei að Gylfi er handbendi.

Og hann kýs ekki sjálfan sig í bankaráð Seðlabankans.

Kveðja að austan.

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 7.4.2019 kl. 14:19]

Kúbu Gylfi verður án efa næsti seðlabankastjóri.

Bjarni Benediktsson, fjármálaráðherra og formaður hins svo kallaða Sjálfstæðisflokks" sér til þess. 

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 7.4.2019 kl. 15:17]

Þegar Kúbu Gylfi verður orðinn seðlabankastjóri

og þriðji orkupakkinn verður orðinn samþykktur,

þá mun land og þjóð verða endanlega að því

sem Jón Baldvin varaði við:

Bananalýðveldi í anda suðuramrískra Sturlunga.

Við tekur 750 ára eymd landlausrar þjóðar

... nema hún vakni og hristi af sér óværuna.

[Jónas Gunnlaugsson, 7.4.2019 kl. 17:35]

Munum að Húsnæðismálastjórn, Húsbankinn á sjálfur að skrifa töluna, alveg eins og venjulegur banki. Bankastjórinn byrjar á því að leggja eina krónu inn í bankann á sinn reikning. Þá má bankinn lána þá uppuæð 10 sinnum, og leggur 10 krónur ínn á reikning Leppalúða, sem þá má lána út 10 sinnum, og 100 krónur eru lagðar inn á reikning Grílu. Svo er lagt inn á reikninga Jólasveinana einn og átta, og þá er upphæðin 100* 10*10*10*10*10*10*10*10*10*10*10, og þarna er strax komin ca. 100.000.000.000. hundrað þúsund milljónir. 10 í 11 veldi, tíu í ellefta veldi. Ég kann ekki að skrifa það.  Einhver góður reikni þetta rétt.

Eins og við munum, þá bjó Wells Fargo  forrit sem lagði inn á reikninga 4,5 miljóna viðskiptaVINA til að framfylgja reglunum, sem heita svindl, svindl, svindl, Auðvitað er þetta sönn skáldsaga.  

slóð          

Bankareglurnar voru þannig að ef einhver lagði inn á reikning í bankanum, þá mátti bankinn búa til 10 sinnum sömu upphæð og lána upphæðina til dæmis til fasteignalána.

Jónas Gunnlaugsson | 30. mars 2017

Egilsstaðir, 07.04.2019  Jónas Gunnlaugsson

[Guðmundur Ásgeirsson, 7.4.2019 kl. 18:14]

Peningamargfaldarinn er þjóðsaga. Hið rétta er að enginn þarf að leggja neitt inn svo hægt sé að lána út, heldur er fyrst lánað út og þá verður sú fjárhæð að innstæðu. Þetta er síðan hægt að endurtakta eins lengi og eftirspurn er eftir lánsfé og veðhæfar eignir fyrir hendi. Verðtrygging eykur svo útlánin sjálfkrafa í hverjum mánuði jafnvel þó engin ný lán séu veitt.

[Ómar Geirsson, 7.4.2019 kl. 19:07]

Blessaður Símon Pétur.

Það má vel vera að þetta gangi eftir, en þá fyrst eftir blóðuga borgarastyrjöld, tími auðræðisins er liðinn, um allan hinn vestræna heim er almenningur að rísa upp gegn afleiðingum þess frelsis hinna Örfáu að fá að ræna og rupla okkur hin.

Birtingarmyndin er ýmiskonar, allt frá kosningu Trump til guluvestanna í Frakklandi, en fólk hefur fengið nóg.

Og hérlendis mun almenningur ekki kyngja afsal orkuauðlinda í vasa auðsins, að er bara svo einfalt.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 7.4.2019 kl. 19:09]

Það er nú það Jónas, kemur kannski ekki efni pistils míns við.

En í því samhengi er athugasemd Guðmundar réttmæt.

Kveðja að austan.

[Jónas Gunnlaugsson, 8.4.2019 kl. 07:41]

Þú talar um vaxta greiðslur, Ómar Geirsson, þú talar um lán fólksins. Ég grínast aðeins með hvernig peninga tilbúnings leifi er búið til hjá virðulegum banka. Það er aðeins skrifuð tal.

Með öðrom orðum, það kostar ekkert að búa til töluna. Þá synist óþarfi að leita uppi einhvern, sem vill fá vexti af sínu lánsfé. Þú skapar aðeins töluna. Að sjálfsögðu þarf hugsanlega 0,eitthvað í umsýslu. Við verðum að leita að rótunum. Hér er ég að skýra tenginguna við þína færslu.

Hér er góð sögukennsla um fjármálin.:

http://www.bitterrootbugle.com/banking-histo

Það er gaman að lesa hjá þér, bloggið.

Gangi þér allt í haginn

Egilsstaðir, 08.04.2019  Jónas Gunnlaugsson

[Ómar Geirsson, 8.4.2019 kl. 07:50]

Allt í góðu Jónas.

En í sjálfu sér var ég að benda á að ég væri ekki að taka umræðu um forsendur peningakerfisins, það er annar fasi.

Ég var að hjóla í Gylfa, líkt og ég er að hjóla í þetta og hitt þessa dagana.

Stríðið um Ísland er jú aftur í fullum gangi.

Kveðja að austan.