Sumir koma ofanaf fjöllum.

 

Allar spurningar Miðflokksmanna eru góðar og gildar.

Vantar kannski eina, til Guðna forseta hvort hann hefði einhverja glóru hvað markaðsvæðing orkukerfisins þýddi þegar hann skrifaði undir orkupakka 3?? 

Guðni var nefnilega að leika góða, svakalega hissa gæjann í kvöldfréttum sjónvarps í gær, sem hann kannski mætti ef hann hefði ekki notað tækifærið og hæðst að landvarnarfólki þegar hann skrifaði undir markaðsvæðingu orkukerfisins, og það stjórnarskráarbrot að afhenda ESB yfirráð orkunnar, svo öruggt væri að allar sértækar aðgerðir í þágu landsbyggðarinnar yrðu dæmdar ólögleg markaðsinngrip.

 

En ég spyr Miðflokksmenn á móti.

Í hvað landi hafið þið dvalið síðustu 17 árin eða svo, eða frá því ESB reglugerðin var innleidd í íslensk lög, sem hvað á um skiptingu Landsvirkjunar uppí gróðafyrirtækið Landsvirkjun, sem vissi ekkert hvað það ætti að gera við peninga sína, og hið bláfátæka fyrirtæki Landsnet, sem situr uppi með allan kostnaðinn af dreifkerfinu.

Og hvernig gat það farið framhjá ykkur að hið bláfátæka fyrirtæki gerði ekki neitt, sem er einmitt einkenni þeirra sem eiga ekki bót fyrir boruna á sér.

 

Og hvernig fór markaðsvæðing fjarskiptakerfisins framhjá ykkur??

Engin skylda, engin ábyrgð, önnur en sú að græða og græða og græða.

Sama hvað orðið græða er skrifað oft, hvergi birtist orðið ábyrgð, sú ábyrgð að halda landinu öllu í sambandi.

 

Eða voruð þið ekki fæddir þegar frjálshyggja síðustu tveggja, þriggja áratuga ákvað að skera niður alla opinbera þjónustu á landsbyggðinni??

Þannig að víða er hún álíka auðn og var á þjóðveldisöld þegar aðeins var einn opinber embættismaður á landinu, lögsögumaður.  Og hann fékk ekki laun.

 

Hví ekki að axla ábyrgðina og segja fyrstir flokka.

Við skömmumst okkur.

Og við biðjumst afsökunar.

 

Biðjumst afsökunar á Vigdísi Hauksdóttur og öllum öðrum niðurskurðarhnífum sem hafa tengst Miðflokknum, jafnt hjá honum eða þegar við vorum í Framsóknarflokknum.

Við biðjumst afsökunar á rænuleysi okkar og hjárænuleysi.

Að við skulum hafa talað um dægurmál á þingi á meðan innviðir landsins voru látnir grotna niður.

Hvort sem ábyrgðin var bein vegna niðurskurðarhnífanna, eða óbein vegna markaðsvæðingu frjálshyggjunnar.

 

Og fyrst Miðflokkurinn væri byrjaður, þá gæti hann í leiðinni beðist afsökunar á þeirri aðför að lífskjörum og afkomu sjávarbyggða sem Gunnar Bragi Sveinsson stóð fyrir á sínum tíma með heimsku sinni að setja viðskiptabann á Rússa.

Einna þjóða sem tók mark á sýndarleiknum.

 

Aðeins þá, aðeins þá, verða spurningar Miðflokksins trúverðugar.

Jafnvel svo trúverðugar að flokkurinn eignast á einhvern hátt þann trúverðugleika, að honum væri trúandi til að sýna aðra breytni í ríkisstjórn en þeir flokkar sem þar sitja.

Jafnvel tekið upp á þeim Undrum, margfalt undarlegri en Fróðárundrum, að standa við kosningaloforð.

Og það jafnvel fleiri en eitt.

 

Orð kosta nefnilega ekkert.

En trúverðugleiki er dýr.

 

Og það þarf að vinna fyrir honum.

Kveðja að austan.

Óska eftir svörum og gagnrýna RÚV