Götustrákar á þingi

 

Kallandi "tíkur" í tíma og ótíma væru fyndnir ef eina hlutverk þeirra væri að vera mótvægi við virðuleikann, við valdið, við forréttindin.

Hlutverk sem Píratar hafa gefið sig út fyrir að sinna, og á vissan hátt er slíkt nauðsynlegt aðhald lýðræðinu, svona eins og hirðfíflin voru á tímum konunga miðalda. 

Sögðu það sem aðrir veigruðu sig kannski við að segja.

 

Ekki skal ég leggja dóm á hvort kirkjujarðasamkomulagið sé bitch eða ekki, en þó veit ég að einn þarf að ráða í þingsal, og dónaskapur í garð hans er ekki háttur götustráka.

Heldur dóna.

Upphlaup og æsingur virðist æ meir einkenna framgöngu Pírata á þingi, og í umræðunni út í þjóðfélaginu.

 

Íslenskt globalfyrirtæki staðið af spillingu í Afríku, þá hlýtur þjóðin, stjórnvöld og fiskiveiðistjórnarkerfið vera gjörspillt, og múgurinn æstur upp til að trúa því samhengi.

Í Svíþjóð þar sem bankar eru staðnir að peningaþvætti og globalfyrirtæki að spillingu, þá benda menn á að kerfið virkar, og þar sæti menn ábyrgð eftir gjörðum og lögum. 

Þar hefur ekkert það fífl fundist sem setur samasemmerki milli spillingar globalfyrirtækja og íslenska kvótakerfisins. 

En framboðið er nóg af þeim hér á Íslandi, og áberandi er hvað Píratar róa undir.

 

Píratar róa nefnilega undir upplausn og múgæsingu.

Margoft afhjúpað sig í þá veru en síðasta og alvarlegasta þjónusta þeirra við innlenda og erlenda hrægamma eða braskara er afstaða þeirra í orkupakkaumræðunni.

Þar riðu þeir um héruð og sannfærðu stuðningsfólk sitt um styðja orkupakkann, og að það væri ekki einu sinni þörf á að slá varnagla til að hindra algjör yfirráð Evrópusambandsins yfir orkuauðlindum þjóðarinnar.

Orkuauðlindum sem á að markaðsvæða og hleypa hæstbjóðanda á jötuna með tilheyrandi hækkun rafmagnsverðs fyrir almenning.

 

Slíkt gera aðeins þeir sem þjóna.

Þeir sem eru á mála.

 

Og til að átta okkur betur á hve rotnir Píratar eru og hve aumkunarvert fólkið er sem ljær þeim stuðning sinn undir merkinu barátta gegn spillingu, þá er gott að hafa þessi orð huldumannsins Kára í huga, en hann er löglærður maður sem í nokkrum greinum hefur afhjúpað rökleysu og blekkingar stjórnvalda í orkupakkamálinu.

"Enda er þeim sama markaði ætlað að stýra verðinu. Aðildarríkin eiga hins vegar að opna allt upp á gátt. Það er raunar svo að ríkin hafa ákaflega lítið um þetta að segja, eftir að þau hafa innleitt orkupakka þrjú og fjögur. Þá gilda einfaldlega reglur Evrópuréttarins. Í 3. mgr. 3. gr. kemur fram að aðildarríkin skulu tryggja hindrunarlausan aðgang á innri raforkumarkaðnum. Hér duga heldur engin rök í þá veru að einstök ríki geti haft áhrif á lagasetninguna. Markaðsöflin hafa fyrir löngu valtað yfir allt lýðræði í þessu sem öðru og keyra sameiginlegu orkustefnuna bæði í gegnum þjóðþing og stofnanir Evrópusambandsins. Nærtækt dæmi er orkupakki þrjú í meðförum Alþingis. Þar sást greinilega, hafi menn verið í vafa, hvernig „jarðýta markaðsaflanna“ vinnur. Hún mylur undir sig þjóðþingin. Vilji kjósenda er hafður að engu. Stjórnarþingmenn voru eins og tuskubrúður í því máli öllu saman – algerlega viljalaus verkfæri. Sýndu fullkominn undirlægjuhátt. Sjaldan hefur vanhæfni Alþingis afhjúpast betur en einmitt þá.

Það sem einkennir orkupakkana alla, er áróðurinn sem í þeim er borinn fram. Þetta er einn samfelldur lofsöngur um ágæti frjálshyggjunnar, markaðsvæðingarinnar og „einkaframtaksins“. Alls staðar skín í gegn, hversu slæmt sé að opinber þjónusta „þvælist fyrir“ „einkaframtakinu“. Sannast sagna á texti þessara tilskipana og reglugerða meira skylt við trúarrit [strangtrúaðra] en lögfræði. Svo „innblásinn“ er textinn af fræðum frjálshyggjunnar og kenningum Milton Friedman um óheft frelsi braskaranna. ".

 

Af öllum þjónum auðvaldsins eru Píratarnir sekastir.

Þeir taka "taka hagsmuni braskara og fjárglæframanna fram yfir hagsmuni þjóðarinnar (neytenda)." svo ég vitni aftur í Kára, og þeirra hlutverk er að afvegleiða umræðuna.

Sjá til þess að Andófið breytist í heilalausan múg sem öskrar á torgum og heldur að leifarnar af borgarastéttinni sé sekt um alþjóðavæðinguna, hið frjálsa flæði Evrópusambandsins, skattaskjólin, einkavæðinguna, þegar allt þetta er markað í regluverk Evrópusambandsins og markaðsöflin sem knýja þetta áfram eru hluti af alþjóðlegu meini, eru sammannlegt vandamál sem þarf að sigrast á ef siðmenningin ætlar að lifa af.

 

Heilalaus múgur ógnar ekki markaðsöflunum.

Það eitt er víst.

 

Þar þjóna Píratar vel.

Kveðja að austan.

Hótaði að slíta þingfundi vegna framíkalla