Hverjir eru fullir þessa dagana??

 

Ef við göngum út frá því að Gunnar Bragi sé kominn í meðferð á Vogi, og Borgþór sé hjá sálfræðingi sem útskýrir fyrir honum að hann eigi að skammast sín fyrir orðfærið sem slíkt, en ekki vegna þess að það hafði afleiðingar fyrir hann, að þá er ljóst miðað við umræðuna að röflið á Klaustri hefur breiðst út á Alþingi.

Fólk er farið að bulla út í eitt, kallar á Landsdóm með tilvísun í fyllerísröfl, eða krefst þess að þingmenn víki því þeir hafi hlustað á fyllerísröfl.

 

Svona lætur enginn ófullur maður, en til vara, ef starfsmen Alþingis geti sannað með áfengismælingum að þeir sem röfla úr ræðustól þingsins séu bláedrú, þá hljótum við sem þjóð að upplifa veruleika B-bíómyndanna.

Hvort sem það er einhvers konar innrás utan úr geimnum í anda hinnar gömlu góðu klassíkur, Innrás líkamssjúgarana (Invasion of the Body Snatchers ), eða hreinlega að við séum að upplifa fyrstu einkenni þeirrar veirusýkingar sem kennd er við uppvakninga. 

Hvort sem er, þá er full ástæða fyrir embætti sótvarnarlæknis að setja húsið við Austurvöll í sóttkví, og ekki sleppa þingmönnum fyrr en ljóst er að röflið hafi runnið af þeim án þess merki sé um utanaðkomandi veirusýkingu.

 

Því það er ekkert eðlilegt við þetta röfl lengur.

Og það er álitamál hvort toppar lágkúruna, ríkisútvarpið sem útvarpar ruglinu, eða þeir sem rugla í trausti þess að þeir komist í ljósvakamiðla fyrir vikið.

 

Þingmenn voru vissulega staðnir að verki, en í einkalífi sínu, ekki á opinberum vettvangi.  Og til þess þurfti einbeittan brotavilja einstaklings sem lagði sig fram um brjóta öll ákvæði nýsamþykktra löggjafar Evrópusambandsins um persónuvernd og friðhelgi einkalífsins.

Alþingismenn geta ekki samþykkt slíka löggjöf, og síðan þegar blekið er varla þornað, nýtt sér slíkan einbeittan brotavilja til að klekkja á pólitískum andstæðingum sínum.

 

Hver eru skilaboðin til landsmanna, má brjóta lög, ef þú telur að tilgangurinn helgi meðalið??  Má ég til dæmis ræna næsta banka ef ég tel hann hafa innheimt ólöglega vexti, með rökum að ég ætli að deila út ránsfeng mínum með meintum fórnarlömbum vaxtaránsins??

Eða hver eru skilaboðin til okkar foreldranna sem erum að reyna okkar besta til að fá börn okkar til að skilja að þau mega ekki taka upp myndbönd og dreifa á netinu, ef viðkomandi myndbönd koma illa við einhvern, séu særandi eða meiðandi á einhvern hátt.

Er allt leyfilegt?? 

Nýtur enginn friðhelgi lengur??

 

Eða eru það bara þingmenn okkar sem njóta ekki friðhelgi.

Má allt ef þeir eiga í hlut??

Eða má bara sumt, en hvar eru þá mörkin??

 

Viðbjóðslegt tal á erindi til almennings, og það má vel vera.

En hvar liggja mörkin??, er endalaust hægt að velta sér uppúr slíku??

Er munur á ólöglegri upptöku sem sannar slíkt tal, og upptöku þess sem sýnir einbeittan brotavilja til að ná höggi á viðkomandi og allt er týnt til.  Hvar víkur almannaréttur fyrir friðhelginni sem er lögbundin, hvenær breytist upplýsingin í hnýsni og gægjuþörf??

Úr rétti í lögbrot.

 

Gleymum því ekki að það er hvergi tekið fram í hinum nýsamþykktum lögum að þingmenn séu undanþegnir þessari réttarvernd.

Hafi Alþingi talið ástæða til þess, þá hefði það sett slíka undanþágu í lagabálkinn.

Hvorki Alþingi eða aðrir geta samið lög eftirá, fram að því eru lögbrot lögbrot.

Þess vegna til dæmis þýðir ekki fyrir lögregluna að leggja fram ólöglegar hleranir í sakamálum, hversu ógeðfeldur sem ætlaður glæpur er.

Slíkt kallast réttarvernd, og það er talin almannaheill að hún sé virt.

 

Að ganga geng þessum skýru lögum, að svipta þingmenn grundvallarmannréttindi, má telja undir vissum kringumstæðum réttlætanlegt, en hvernig í ósköpunum getur fyllerí á bar, og allt það röfl sem því fylgir, talist vera gild ástæða til slíkra verka.

Að ganga gegn réttarríkinu, að svipa einstaklinginn vernd þess.

 

Fjölmiðlar telja sig oft hafna yfir lögin, og oft af gefnu tilefni.  En slíkt hlýtur alltaf að vera vandmeðfarið, og eftir því sem tilefnið verður léttvægara, þá fjölgar slíkum lögbrotum.  Og slíkt smitast út í samfélagið, ef einn kemst upp með að vanvirða lögin, þá er stutt í að sá næsti telji sér slíkt heimilt.

Og ef þingmenn nýta sér lögbrotin, setja á svið leikrit um meinta hneykslan sína, og ráðast síðan á samþingmenn sína og krefjast afsagnar þeirra, að þá er ljóst að fátt stendur eftir af réttarríkinu.  Skilaboðin út í þjóðfélagið eru skýr, brjóttu lög ef þú telur þig hafa ávinning af því.

Hver verndar lögin ef það er ekki sá sem setur þau??

 

Svona múgæsing er þekkt, og hingað til hefur hún verið kennd við fasisma.

Ekki af því bara, heldur svona voru vinnubrögð þeirra á þriðja og fjórða áratug síðustu aldar, og allir þekkja afleiðingarnar.

 

Í réttaríkjum, þar sem þingmenn virða lög og reglur samfélagsins, þar er slúður götublaða ekki nýtt til múgæsinga og galdraofsókna.

Þar takast menn á við svona uppákomur eins og siðað fólk.

Og siðað fólk fordæmir svona orðræðu, og bendir viðkomandi á það sé full ástæða til að láta renna af sér, og helst fá sér hjálp svo svona endurtaki sig ekki.

Og siðað fólk virðir viðkomandi þegar þeir að fyrra bragði taka sér leyfi frá þingstörfum, til þess einmitt að leita sér hjálpar.

 

Siðað fólk upphefur sig ekki á kostnað fallinna manna.

Siðað fólk sýnir ekki verra innræti en það sem fordæmir, það fordæmir til dæmis ekki skrílshegðun, með því að hvetja til hennar, eða sýna sjálft slíka hegðun.

Hvort sem það er undir áhrifum eður ei.

Að ekki sé minnst á það að siðað fólk sakfellir ekki samþingmenn sína fyrir orðbragð sem það hefur aldrei látið út úr sér.

 

Margir alþingismenn féllu á þessu einfalda prófi.

Freistnivandi þeirra var of mikill.

Og þeir segjast vera bláedrú.

 

Múgæsingin telur þá mikla menn.

En þeir eru litlir menn.

 

Nema náttúrulega að þeir séu að leika í B-mynd.

Hvað hétu þær aftur??

 

Því ef ekki er það brennivínið sem útskýrir, hvað er það þá??

Hvað er það þá.

Kveðja að austan.

 

 

 

Hægt að kalla saman Landsdóm

Helga Vala, Helga Vala.

 

Ég man fyrst eftir þessari skeleggu konu í mótmælunum á Austurvelli þegar Hrunstjórnin var hrakin frá völdum.

Hún mælti vel, hún trúði á draum okkar allra um betri heim.

 

Svo kom það á daginn, að ég hafði misskilið hana aðeins, að mælskan var henni í blóð borin, en hún hafði áhyggjur af velferð hrægamma og annarra auðmanna sem óttuðust um sinn hlut ef Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn næði ekki að skrúfa þumalskrúfur sínar nógu þétt á líf og kjör alþýðu þessa lands.

Og helv. hann Davíð hafði umsnúið grasrót Sjálfstæðisflokksins þannig að hann heyktist á að sækja um aðild að Evrópusambandinu.

 

Hvað yrði þá um ICEsave skuldaþrældóminn, hvað yrði þá um það sem Evrópusambandið og AGS kallaði lán í nauð, en grísk alþýða veit af biturri reynslu að sú náð var aðeins handa bönkum stórríkjanna svo þeir fengu óráðslán sín til baka með fullum vöxtum.

Hvað yrði um þessa björgun hins alþjóðlega fjármagns, eða réttara sagt ofurávöxtun erlendra hrægammasjóða ef Sjálfstæðisflokkurinn springi á limminu??

 

Eitthvað sem fjármagnið lét ekki reyna á.

Tunguliprar stelpur voru því sendar sexý niður á Austurvöll, og æstu upp múginn gegn lýðræðinu.  Katrín, Helga Vala, og einhverjar fleiri sem ég man ekki lengur að nefna, en flottar voru þær.  Og þá er ég að vísa í orð þeirra og æði.

Og fyrir andlýðræðissinna,  mikil framför frá því að fasistar sendu brúnstakka í sömu erindagjörðum í den.

 

Og þetta tókst, Samfylkingin fékk hið róttæka vinstri með sér í stjórn, og þrældómur þjóðarinnar var handsalaður.

En helv. lýðræðið, helv. hann Ólafur, þjóðin sagði Nei, hún gaf ekki eftir lífskjör sín og velferð, og það sem verra var fyrir Helgu Völu og hennar flokk, þá nýtti þjóðin lýðræðislegan rétt sinn til að þurrka þennan taglhnýting auðsins út af þingi.

En aumkunarvert landsbyggðarkjördæmi, þar sem ennþá fannst fólk sem hafði ekki frétt af nýrri öld, og hélt að orðið jafnaðarmaður þýddi jafnaðarmaður, og kaus áfram flokk áa sinna.

Og Helga Vala og hennar flokkur lifði af.

 

Núna mættur margefldur í sömu þjónkun, með sama illvilja handa þjóð sinni.

Það sem útrásarvíkingarnir höfðu ekki styrk til, að gera orkuauðlindir þjóðarinnar að féþúfu, skal knúið í gegn með keyptum leppum allra flokka.

Eins og gerst hefði í gær.

 

Nema að á hjóli tímans má merkja á að Helga Vala er ekki lengur stelpa.

Hún er komin til vits og ára.

Er ábyrg gjörða sinna.

 

En í sama hlutverki og fyrr.

Kveðja að austan.

„Geta þau sinnt störfum sínum?“