Í lýðræðisríki.

 

Þar sem lög um mannréttindi eru virk.

Þar sem lög um réttindi og skyldur á vinnumarkaði eru virk.

Þar er ekki þörf á fréttaskýringaþætti um þrælahald, kúgun, og mannfyrirlitningu.

Því lögin eru skýr og líða ekki slíkt.

 

Hvað er þá í gangi á Evrópska efnahagssvæðinu??

Því sambærilegir fréttaskýringaþættir eru gerðir um alla álfuna

Lýsa þó misslæmu ástandi, það eru til dæmis ekki ennþá gerðar kröfur á Íslandi til farandverkafólks, að nauðgun og kynferðisleg misbeiting sé hluti af starfskyldunni líkt og er alsiða í löndum Suður Evrópu.

Og látið gott heita af þar til bærum yfirvöldum.

 

Hvað fór úrskeiðis í Evrópu þegar fjórfrelsið var tekið upp??

Er ekki ástæða til að velta því fyrir sig?

Eða erum við ligeglad með afleiðingar þess?

 

Njótum hins ódýra.

Njótum hinna lægstu tilboða.

Spyrjum ekki hvað að baki býr.

 

En ef svo er, af hverju hneykslumst við svo þegar við sjáum sannleikann á skjánum?

Á ekki bara að banna Kveik.

Er þetta ekki bara falsfrétt?

 

Það er ekkert að Evrópusambandinu.

Ekki frekar en Sovétinu í gamla daga.

Hvorug tveggja himnaríki á jörð.

 

Eða þannig.

Kveðja að austan.

Segja ógnandi framkomu ástæðu uppsagnar

Hæstu vextir á byggðu bóli.

 

Í þágu fjármagns og auðs.

Í þágu vogunarsjóða og annarra kvikinda hins frjálsa markaðar frjálshyggjunnar.

 

Hví sættum við okkur við þetta??

Hví erum við ekki fyrir löngu búin að hreinsa út úr þessum hjálpartækjum auðsins.

Frá Hruni hafa engin hagfræðileg rök mælt með þessum hávöxtum.

 

Jú, hrægammarnir vissu sínu viti, þeir keyptu ekki aðeins upp sérfræðinga.

Heldur fjármögnuðu þeir líka pólitík hálfvitanna.

 

Að uppreisn fjöldans leitaði í farvegi kostaðra örframboða og vitleysingaframboða.

Og að öðrum ólöstuðum er hluti Pírata þar stærstur.

Að ekki sé minnst á hina kostuðu hreyfingu um nýja stjórnarskrá.

Svona nútímaútfærsla að útvega Lýðnum brauð og leika.

Forheimsku og fávitahátt.

 

Svo sjá bara hávextirnir um sírennslið í peningatanka auðsins.

Og afnám gjaldeyrishafta um óendanlega fjárflutninga úr landi.

Þannig að þjóð sem hefur upplifað sögulegt góðæri í tekjum og verðmætasköpum, á ekki neitt.

Annað en grotnandi innviði, hvort sem það er þjóðvegir, sjúkrahús eða menningarverðmæti.

 

Og ekkert breytist.

Því það vill enginn breytingar.

 

Brauð og leikar snúast aðeins um að fá eitthvað nýtt til að rífast yfir.

Og við þiggjum það með þökkum.

Kveðja að austan.

Stýrivextir áfram 4,25%

Landsbyggðarskattur í nýjum hæðum.

 

Það er af sem áður var að landsbyggðin var arðrænd með mygluðu mjöli og rangri vigt, ofaná á einhliða verðlagningu þar sem fiskgullið var talið jafngilt innfluttu skrani, hálfónýtri matvöru og vondu brennivíni.

Og þótti ofrausn miðað við barlóminn, en eins og Björn Th. Björnsson sýndi í frábærum þáttum sínum í sjónvarpinu um Kaupmannahöfn eldri daga, að þá risu stórhýsi fyrir arðinn, stórhýsi sem sum ennþá standa í kaupstaðnum við Sundið.

 

Nei, nútíminn kallar á nýjar aðferðir, og þó fiskgullið sé ennþá lagt að jöfnu við innflutt skran í gegnum ofurgengi krónunnar, þá dugði það ekki til og eftir að höfuðið hafði verið lengi í bleyti, þá fundum menn upp á sérstökum landsbyggðarskatti sem menn kölluðu veiðigjöld, svo þjóðin hefði einhvern arð að auðlindinni.

Eins og það sé enginn arður af vel rekinni blómlegri atvinnugrein sem borgar góð laun, kaupir mikið af innlendum aðföngum og flytur margfalt meir út en hún flytur inn til að nota í rekstur sinn.

Meinið var nefnilega að það bárust skelfilegar fréttir til höfuðstaðarins við Sundin blá, það var byggt íbúðarhús í ónefndu sjávarþorpi, og svo annað.  Og einhver hafði sést keyra um á nýjum bíl. 

Og þegar það fréttist síðan að menn væru farnir að leggja afgömlum skipum og bátum, og kaupa sér nýrri, hvað þá helberu ósvífni að fjárfesta í nýjum fiskiskipum, þá varð að grípa inní.

Stöðva ósómann, þetta hefði einokun Dana aldrei liðið.

 

Og forheimskan er í svo háum hæðum, að þegar váleg skilaboð berast um ástand sjávar og fiskistofna vegna hlýnunar jarðar, að þá státa menn sig af því að hafa aldrei rukkað hærri veiðigjöld.

Svo segja menn að Dúdú fuglinn hafi verið heimskur.

 

Það níð var einu sinni sagt um bónda sem átti blómlegt bú með góðum mjólkurkúm, að þegar hann frétti að það væri borgað gott verð fyrir blóðvökva úr lifandi kúm, að hann hafi samdægurs farið útí fjós, og tekið blóð.

Sem er græðgi, en níðið var að hann var steinhissa, og lá ekki á því, þegar einn daginn að kýrnar hættu að mjólka, og fljótlega á eftir dró mjög úr blóðsölunni.

Hvort fólkið í höfuðstaðnum verði hissa þegar arðurinn hættir að berast frá landsbyggðinni, mun tíminn einn leiða í ljós.

 

En væri vottur af vitglóru í ráðamönnum okkar þá sætu þeir neyðarfundi um stöðu sjávarútvegsins, því ef enginn er fiskurinn, þá er lítið um veiði.

Og tekjurnar eftir því.

Og á þessum fundi ræddu menn hvernig best er að bregðast við.

Eru fyrirtækin nógu fjárhagslega sterk til að takast á við komandi áföll, eru þau nógu sveigjanleg til að bregðast við breyttum göngum fiskistofna, hefur þeim borið gæfa til að nýta góðærið til að endurnýja skip og búnað svo menn séu í stakk búnir að takast á við hin mögru ár, því ekki endurnýja menn skip þegar lítið aflast??

Eða eru menn sáttir við að arður góðærisins fari í arðgreiðslur og veiðigjöld?

 

En vitglóran er sjálfsagt ekki meiri en í hinni gapandi stjórnarandstöðu.

Samfylkingin má þó eiga það sér til afsökunar að auðn landsins hefur lengið verið hennar markmið, aðrar leiðir til að koma landinu í Evrópusambandið hafa mistekist.

 

En einhver vitglóra ætti að vera í núverandi ríkisstjórnarflokkum, einhver þekking hvernig tekjur þjóðarinnar verða til.

Eða er það vit þorrið líka?

Kveðja að austan.

Greiða 11,2 milljarða í veiðigjöld