Fyrirmyndarríkið Ísland.

 

Afgreiðir á sínum mestu velmegunartímum fjárlög þar sem starfsemi þjóðarsjúkrahússins er ennþá látin grotna niður í myglu húsnæðis og kulnunar starfsfólks vegna óhóflegs vinnuálags, þar sem ennþá er gerð krafa um niðurskurð, það er ef á að halda óbreyttri starfsemi.

Tekst ekki á við bráðavanda í geðheilbrigðismálum.

Gerir ekki átak til að takast á við fátækt barna, heldur þeim sem minna mega sín við hungurlús fátæktarinnar.

 

En stofnar nýtt skrifræðisbákn til að tryggja að lög landsins um jöfn laun fyrir sömu vinnu, séu virt.

Eins og vanda heimsins megi leysa með skjölum og skrifræði.

 

Skiptir ekki máli þegar vísað er til þessa fyrirmyndarríkis.

Raunveruleikinn er oft aukaatriði þegar menn búa til tákn til heimabrúks.

Og Bandaríkjamenn hafa vissulega þörf á umræðu um rétt og jöfnuð.

Um réttlæti og sanngirni.

Og það er rétt, að okkur Íslendingum má mikið læra.

 

Breytir samt ekki raunveruleikanum.

Samfélagið okkar er gott, en að því er sótt.

Af sérhyggju, sjálftöku, neysluhyggju.

 

Það sem við eigum og njótum, er að mestu arfur frá fyrri kynslóðum sem byggðu upp og bættu, og settu lög og reglur um jöfnuð,  og jöfn tækifæri. 

Í langan langan tíma hefur aðeins verið skorið niður, hagrætt, með tilheyrandi sóun fjármuna, á sama tíma hefur evrópska frjálshyggjuregluverkið séð til þess að hundruð milljarða hafa lekið úr landi. 

Hrægammar fengu veiðileyfi á okkur, vaxtaokur tilfærir óhóflega fjármuni frá almenningi til fjármagnseiganda.

Sótt hefur verið að menntakerfinu, að heilbrigðiskerfinu, innviðir grotna, fjárfestingar halda ekki í við tönn tímans.

 

Samfélagið er vissulega ennþá gott, og það er ríkt.

En trjámaurar sérhyggjunnar hafa lengið nagað það að innan.

Það er enginn sómi af samfélagi þar sem fréttir berast af byggingamarkaði þar sem evrópska frjálshyggjuregluverkið er nýtt til að halda innfluttum iðnaðarmönnum á lágmarkslaunum.

Eða laun ófaglærða duga ekki til mannsæmandi lífs.

Það er enginn sómi af spilltri yfirstétt sem sýgur til sín fjármuni en leggur lítt af mörkum.  Sem hækkar laun sín um hundruð þúsunda, en notar leppa sína og skreppa til að fordæma þúsundkallana sem launafólk fer framá í kjarabætur.

 

Og það er enginn sómi af jafnlaunavottun sem skoðar bara kyn, en ekki misskiptingu.

Sem tekur ekki á hinum óheyrilega launamun milli stétta, milli fólks.

Og þó ástandið sé einhvers staðar verra, þá réttlætir það ekki ástandið hér.

Tiktúrur yfirstéttakvennanna sem þurfa það skjalfest að forstjórnalaun þeirra eigi ekki að vera lægri en karlanna, taka ekkert á hraklegum kjörum ófaglærða á spítölum, í skólunum.

Láglaunastarfa sem bundið er við kyn, kynsystur þeirra.

 

Það þarf að sjá stærra samhengið.

Skilja muninn á sýnd, eins og þessi jafnlaunavottun er, og raunveruleika aðgerða sem vega og vigta.

Muninn á gjörðum og orðum.

 

Það á ekki að mismuna eftir kyni.

En það á heldur ekki að mismuna eftir menntun eða þjóðfélagsstétt.

Það á bara ekki að mismuna.

 

Og það er áskorun stjórnmála 21. aldar.

Áskorun sem þarf að taka fyrr en seinna, því í raun er hún forsenda 21. aldar.

Áskorun að þekkja þann sið og skilja, að náunginn hafi sama rétt.

 

Að réttur sé óháður kyni, stétt, trú, litarhætti, kynhneigð eða hvað annað sem nota til að réttlæta órétt í einhverri mynd.

Réttur er algildur

Og hann er allra.

Þarf enga vottun.

 

Því hann er súrefni samfélagsins.

Lífsandi þess.

Kveðja að austan.


mbl.is Sanders segir Ísland fyrirmynd
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Miskipting knýr áfram mótmælin í Íran.

 

Ekkert flóknara en það, og ekkert skrýtið að þeir hópar sem einokuðu byltinguna á sínum tíma, og eru kallaðir Byltingarverðir, vilji beita glórulausu ofbeldi við að berja niður mótmælin,.

Eða eins og segir í þessari ágætu fréttaskýringu Morgunblaðsins,

"Rou­hani hef­ur til dæm­is átt í erfiðleik­um með að hafa stjórn á her­sveit­un­um sem ætlað er að vernda hið íslamska stjórn­kerfi lands­ins. Þar hef­ur auður safn­ast á fárra hend­ur og hef­ur for­set­inn talað fyr­ir dauf­um eyr­um um að viðskipta­gjörn­ing­ar þeirra verði gerðir op­in­ber­ir og að af eign­un­um verði greidd­ir skatt­ar."

Menn gefa ekki glatt eftir auð sinn og völd.

 

Og skýringar valdastéttarinnar eru alltaf efnislega eins, það er allt eitthvað öðru að kenna, og í sæluríki þeirra, er fátt að sem réttlætir mótmæli.

Forseti Írans talar um erlend öfl, fyrrverandi forsætisráðherra íslensku fjármálaelítunnar taldi einna helst að óánægjuna hérlendis mætti rekja til einhverrar geðsýki. 

Annað einkenni er að menn eru rosalega duglegir að benda á aðra, Trump notaði til dæmis tækifærið til að benda á harðstjórn og spillingu íranskra stjórnvalda, leiðir land sem hýsir stærstu fangabúðir heims, búinn að berjast með kjafti og klóm fyrir lagabreytingum sem hrekja milljónir samlanda hans út úr heilbrigðistryggingakerfinu.  Enda í húfi sá vafasami heiður að lífslíkur fjórðungs þjóðarinnar er svipaður og hjá þriðjaheims ríkjum með innviði sína í algjörum ólestri.

Þegar hans eigin samlandar, reyndar Ekki hvítir, rísa upp og mótmæla, þá talar hann um skríl og nauðsyn hörku til að berja niður skrílinn.

 

Yfirstéttin er nefnilega allstaðar eins á þessum guðlausum tímum, gírug, spillt, illa innrætt.

Allur krafturinn fer í að sjúga til sín fjármagn frá almenningi, frá samfélaginu og innviðum þess.

Engar hugsjónir um betri heim, um betra mannlíf, eða skynjun á þann sið að valdhöfum beri að vinna í þágu þjóðar, með hagsmuni allra að leiðarljósi.

 

Við sjáum þetta á Íslandi, þegar rimpað var í stærstu glufur velferðarinnar og málamyndafé var sett í að hamla sívaxandi hrörnun innviða.

Engin ný hugsun, engin ný nálgun, enginn sá siður að segja, við getum ekki allt, en við getum þó eitthvað, og hinn brýni vandi ungmenna með geðraskanir hefði verið leystur með stórauknum fjármunum í þann málaflokk.

Hinar raunverulegu þarfir alltaf afgangsstærð, en sjálftaka fjármálamanna og neyslufyllerí alltaf í forgang.

 

Íranir hafa manndóm í að  mótmæla sjálftökunni og sígræðginni, og þeirra mótmæli verða örugglega skotin niður.

Bara vegna þess að þarlend sjálftökustétt hefur ekki náð tökum á þeirri vestrænni hugsun að útvega lýðnum brauð og leika.  Til dæmis datt henni ekki í hug að opna nýja Costco verslun í Teheran.  Eða opna fyrri pakkasendingar frá Kína.

Að fylla allt af ódýrum varningi úr þrælakistum sem reynst hefur svo vel á Vesturlöndum.

 

En samt er mótmælt á Vesturlöndum, fólk mótmælir með atkvæði sínu.

Hér á Íslandi sjáum við fylgi við ótalflokka, í Evrópu vex fylgi hægrisinnaðra þjóðernisflokka, og Bandaríkjamenn kusu Trump.

Mótmæli sem vissulega færa öskuna yfir í eldinn, en mótmæli enga að síður.

 

Í Íran vantar leiðtoga, þess vegna munu mótmælin engu skila.

Á Vesturlöndum vantar líka leiðtoga, með skýra sýn, og sens fyrir sið.

Sem er auðvitað ekki í sjónmáli, miklu líklegra að þau skili til valda sterkum einstaklingi eins og í Róm forðum daga, þegar Júlíus Sesar nýtti sér gjaldþrot hinnar gömlu stjórnskipunar og náði öllum völdum. 

Eða eins og Napóleon.

Menn átakanna sem ganga að lýðræðinu dauðu.

 

Það eru ekki friðartímar framundan.

Það er eitt sem öruggt er.

Kveðja að austan.


mbl.is Spurt og svarað um mótmælin í Íran
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

"Ekki rétt­læt­an­legt að við fáum ekki sömu hlut­ina."

 

Sem er hárrétt athugað, misrétti á ekki að þrífast á 21. öldinni.

Saga kvennaíþrótta er saga frumkvöðla, seiglu og óendalegrar þrjósku við að byggja upp, brjóta niður múra fordóma, við að fá viðurkenningu.

Mál að linni, það á að vera sjálfsagt að stelpur sú í íþróttum á sömu forsendum og strákar, njóti sama aðbúnaðar, fái sömu tækifæri, sama viðmót.

 

Þær afla ekki sömu tekna, vissulega rétt, en þær munu gera það á morgun eða hinn.

Það er bara þannig að þegar vel er staðið að sáningu, þá uppskerst vel.

En það er aldrei neitt uppskorið ef ekkert má kosta til sáningar.

Að skilja þetta einfalda orsakasamband er allt sem þarf.

 

Vonandi munu íþróttakonur koma sterkar til leiks í metoo umræðunni.

Sleppa vælnum, knýja á breytingar.

Og segja ekki meir.

 

Burt með ruglið.

Upp með réttinn.

 

Því réttur er ekki kynskiptur, og í eðli sínu hefur hann ekkert með jafnrétti að gera.

Hann er algildur, gildir um alla, allstaðar.

Kveðja að austan.


mbl.is 1.200 íþróttakonur undirbúa yfirlýsingu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Bloggfærslur 2. janúar 2018

Um bloggið

Ómar Geirsson

Höfundur

Ómar Geirsson
Ómar Geirsson
Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Nýjustu myndir

  • Screenshot (49)
  • Screenshot (49)
  • ...img_0104a

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (28.3.): 2
  • Sl. sólarhring: 4
  • Sl. viku: 42
  • Frá upphafi: 1318296

Annað

  • Innlit í dag: 2
  • Innlit sl. viku: 39
  • Gestir í dag: 2
  • IP-tölur í dag: 2

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband