Morgunblaðið er gott blað.

 

Það er fjölbreytt, það nær að taka púlsinn á samtímanum, og það hefur metnaði í að segja fréttir.  Bæði frá atburðum, hvað býr að baki, sem og að fræða með ítarlegum fréttasýringum. Lesandi Morgunblaðsins er miklu nær á eftir, hann er fróðari, og líklegri að láta ekki glepjast á allri froðunni og öllum tilbúningnum sem hönnuð fréttamennska hagsmuna ýmiskonar ber ábyrgð á.

Eftir ítarlegar umfjöllun blaðsins um loftslagsvána er til dæmis miklu erfiðara, það er þarf eindreginn vilja, að vera pólitískur ansi í afneitun sinni á yfirvofandi harmageddon mannkynsins.

Þarf eiginlega mikinn illvilja til gagnvart framtíð afkomenda sinna.

 

Hápunkturinn Moggans er hin prentaða Helgarútgáfa, stundum þarf heila kaffikönnu og mikinn flóarfrið frá skyldum heimilisins til að ná að lesa allt til hlítar.

Eins og til dæmis í morgun.

Viðtal Karl Blöndal við Robert Jervis, sem nær að útskýra ágætlega af hverju Trump forseti á að eiga sérstaka deild í almannavörnum, líkt og hvirfilbylur, fellibylir, jarðskjálftar eða hamafara eldgos, á að vera skyldulesning, eða réttara sagt, það á að vera skylda hjá Mogganum að láta Karl taka viðtöl í hverri viku, okkur öllum hinum til fróðleiks og ánægju.

Síðan eru Reykjavíkurbréfin sérstök klassísk, líkt og Black Label eða Síríus rjómasúkkulaði með rúsínum, eða Egils maltöl og appelsín.  Æ fleiri bréf, með auknum þroska bréfritara, eru farin að minna mig á tímalausar greinar sem lesa má í ritsöfnum Laxness eða Vilhjálms landlæknis forðum daga.  Þar sem umfjöllunarefnið sem slíkt er aukaatriði, en málið, tungumálið og notkun þess hrífur lesandann og fær hann til að vilja lesa meira af slíku gæðaefni.  Hér er til dæmis ein snilldin þar sem fá orð segja svo ofboðslega mikið; "Stór hópur fólks í lýðræðisríkjum Vesturlanda reynir af miklum ákafa að koma í veg fyrir það að yfirvofandi hætta sé rædd. Og það gerir það í góðri meiningu. En sú hin góða meining er nær því að vera meinsemd en meining".  Og hnitmiðuð rök fylgja svo í kjölfarið.

 

Svarta pestin, og sú leitni hennar að leita að samnefnara hins lægsta, fær líka sinn skerf, eins og oft áður í Mogganum.  Því blað sem segir frá, segir frá hlutunum eins og þeir eru, það þarf að vera autt ef það forðast að minnast á atlögu frjálshyggjunnar að mennsku og mannúð.  Í grein um siðleysi tískunnar og það mannhatur og græðgi sem drífur hana áfram má meðal annars lesa þessi orð; "Um þessar mundir auglýsir Primark kjól sem líkist hönnun Vogue. Primark-kjóllinn kostar 10 pund og lítur út á mynd ekki ósvipað og kjólar frá fyrirtækjum sem búa til metnaðarfulla gæðahönnun. En hvernig getur kjóll kostað 10 pund? Hvernig er hægt að búa til hráefni, spinna þráð, vefa efni, hanna, sníða og sauma kjól fyrir þetta verð? Það er augljóst mál að það eru einhverjir þarna sem ekki fá greitt fyrir sína vinnu. Þetta lága verð er aðeins tilkomið vegna þess að hraðtíska er framleidd af þrælum í löndum þar sem vinnulöggjöf er nánast ekki til.".

Greinin heitir Hættur hraðtískunnar og er þörf lesning öllum sem láta sig mannlíf og framtíð barna okkar varða.

 

Loks langar mig til að minnast á aðsenda grein eftir Guðmund Inga Kristinsson, sem fjallar um fátækravæðingu samfélagsins.  Þörf ádrepa um það mannhatur og siðleysi sem hrjáir yfirstétt okkar  og elítu.  Greinin heitir Keðjuverkandi skattaskerðingar og þar má lesa þetta meðal annars;

"Hækkun á framfærsluuppbót, sem skerðist »krónu á móti krónu« er ekkert annað en ólöglegur 100% skattur. Styrkir, t.d. frá verlýðsfélögum, fyrir lyfjum, lækniskostnaði, rekstri bifreiðar og fleiri styrkir valda bara keðjuverkandi skerðingum á lífeyrislaunin frá TR og á húsnæðisbótum, barnabótum og öllum öðrum bótaflokkum. Skatta- og skerðingalandið Ísland tekur til sín mun hærra hlutfall af lífeyrislaunum en önnur norræn lönd. Keðjuverkandi skerðingar eru ekkert annað en vondur skattur sem leggst á öll laun og styrki og dregur úr vinnu og veldur ekki bara aukinni fátækt, heldur leiðir einnig til sárafátæktar.".

Skyldi sál mælast hjá því fólki sem ábyrgðina ber??, og hvers eðlis er guðinn Mammon sem þetta fólk tilbiður, er hann eitthvað í ætt við Hvíta Krist?, á dýrkun á honum einhverja samleið með þeirri borgarlegri íhaldsmennsku, sem á rætur í vestrænni kristilegri menningu, sem Sjálfstæðisflokkurinn gefur sig út fyrir að fylgja??  Svarið er ekki að benda á að hundheiðnir vinstrimenn beri svipaða ábyrgð, ekki hafi þeir breytt neinu þegar þeir voru í ríkisstjórn, því hjáguðir þeirra, Lenín og Stalín, voru blóðugir upp fyrir axlir í drápum sínum og aðförum að friðsömum samfélögum fólks.

Spurningin er hvernig kristið borgarlega sinnað fólk getur látið verkfæri auðsins, skurðgoðadýrkendur Mammons, ráða öllu í flokknum sínum, og þess eina hlutverk er að mæta á kjörstað og festa óhugnaðinn og síránið í sessi.

Eins og þetta fólk viti ekki að það þurfi að standa ábyrgð gjörða sinna fyrir æðri dómi.

 

En hvað um það, ekki veit ég hvernig þetta fólk getur horfst í augun á samvisku sinni, eða horft framan í börn sín eða aðallega barnabörn eða barnabarnabörn, því það er aðallega eldra fólk sem styður ránshöndina, sem og sívælandi landsbyggðarmolbúar sem eru sídettandi ofaní holur á ónýtum þjóðvegum, og sá ekkert samhengi milli atkvæðis síns og raunveruleikans.

En ég skil vel þessi orð Guðmundar;

"Er verið að skattleggja fátækt? Eða er verið að skattleggja sárafátækt? Já, því miður er verið að því á Íslandi eins og hér að undan hefur komið fram. Lífeyrir, tekjutrygging og heimilisuppbót voru við upphaf staðgreiðslu árið 1988 án skatts og það var afgangur af persónuafslættinum upp í aðrar tekjur, t.d. lífeyrissjóðgreiðslur. Spáið í það að þetta var hægt 1988 og á því vel að vera hægt í dag.

Skerðingar eru ekkert annað en skattur og keðjuverkandi skerðingar ekkert annað en keðjuverkandi skattur og hann þurfa þeir að þola hlutfallslega mest sem eru á lægsta lífeyrinum og launum.

Þetta er úthugsað refsikerfi »elítunnar« yfir okkur lífeyrislaunaþegum. Þ.e.a.s.: Samtök atvinnulífsins, verkalýðsforingjar, bankakerfið, embættismenn, stjórnmálamenn og sérfræðingar þeirra í atvinnulífinu og á Alþingi. Svívirðilegt refsikerfi mannvonskunnar sem bitnar illa á veiku fólk og eldri borgurum. Kerfi skerðinga og skatta sem gerir fólki ómögulegt að eiga til hnífs og skeiðar og hvað þá að lifa við reisn eins og stjórnarskráin boðar fyrir alla, en ekki bara fáa útvalda, »elítu«, eins og er í dag.".

 

Það þarf mikla mannvonsku til.

Og hún á það sameiginlegt með peningum, að af henni er nóg til á Íslandi í dag.

En mikið vill meira, og þess vegna fagnaði elítan ógurlega þegar fréttist af meintri fjárfestingu vogunarsjóða í bankakerfi sem er yfirfullt af peningum.

Tvær flugur i einu höggi.

Sem er snilld á vissan hátt.

 

Svona er Mogginn.

Alltaf eitthvað við hvers manns hæfi.

Hvort sem það er slúðrið í Smartlandi, girnilegur matur í matarhorninu, ítarlegar íþróttir alls staðar á vefmiðlinum, sem og sérstakur kálfur daglega, fréttir og fréttaskýringar.

Og endalausar umfjallanir og fréttir um aðför Svörtu pestarinnar, hagtrúar Mammons, að mannkyni öllu.

Allt á einu stað, ferskt og gott.

 

Já Morgunblaðið er gott blað.

Kveðja að austan.