Kosningaskjálftinn mældist á Ritcher.

 

Uppá tæpan milljarð, eins og enginn hafi verið gærdagurinn þegar fjárhagsáætlun ársins var samþykkt.

Sem kvað á um svelti og niðurrif skólastarfs í Reykjavík.

 

En í dag, á að snúa vörn í sókn.

Undir eru þingmenn í komandi þingkosningum.

Skólarnir græða vissulega, og það liggur við að maður snúi laginu, "vildi væri jól alla daga" uppí vildi að það væru kosningar á hverju ári.

 

Við megum ekki gleyma því að þegar andófsflokkurinn Píratar, vonin um ný vinnubrögð í íslenskum stjórnmálum, kennda við Bjarta framtíð, græni flokkurinn sem kennir alltaf helv. íhaldinu um allan fjárskort í kerfinu, og draumurinn eini um sameinaða jafnaðarmenn sömdu fjárhagsáætlun sína fyrir þetta skólaár, þá vissu þeir ekki að það yrðu kosningar í haust, enda Wintris aðeins nafn á tölvuleik.

Þegar mistökin uppgötvuðust og ljóst var að aðal kosningamál þessa flokka, að ráðast á núverandi ríkisstjórn vegna fjárþrenginga í almannakerfinu, væri í uppnámi, því ástandið er miklu verra hjá þessum flokkum í Reykjavík, að þá þurfti að gera eitthvað.

Og kanínan dró milljarð uppúr hati sínum, fannst óvart, og að sjálfsögðu eru menntamál í forgrunni, og allt á að vera gott á ný.

 

Eða fram yfir næstu kosningar.

 

Hvort þessi sjónhverfing dugi og þessir flokkar nái að blekkja kjósendur sína á eftir að koma í ljós.

Og eitt er víst að flokkshollir stuðningsmenn munu ekki sjá neitt athugavert við þessa blekkingartilraun, ekki frekar en þeir hinir sem segja að tilgangurinn helgi meðalið þegar aðför að Steingrími Joð er annars vegar.

 

Eftir standa stjórnmál þar sem aðeins eitt skiptir máli.

Völd, völd, völd.

Og vissan um að ekkert muni breytast eftir kosningar því í raun dansa allir limirnir eftir þræðum fjármagnselítunnar.

 

Sama stefna í raun, þegar menn stýra, sömu slagorðin þegar menn gagnrýna úr skotgröfum stjórnarandstöðunnar.

Sama tóbakið, sama lýðskrumið.

Og engar breytingar í sjónmáli.

 

En fyrst að eina raun stefnumál allra þessara flokka og flokksbrota er niðurskurður, hagræðing, fjársvelti, hví sýna þeir ekki fordæmi, og skera sjálfa sig niður´.

Í einn flokk.

 

Þjóðin losnar við hávaðann og argþrasið.

Og fær loksins að vita allan sannleikann.

 

Að lýðræðið er dautt, andaðist fyrir nokkrum árum síðan.

Og við tók auðræði, það er alræði fjármagns.

 

Feisum það, viðurkennum það.

Og ef við erum ekki sátt.

 

Byltum því.

Kveðja að austan.

 

 

Kveðja að austan.

Vilja snúa vörn í sókn í skólamálum

Þvílíkt eftirá klór.

 

Ásmundi Daða og öðrum sem bendla nafn sitt við þessi vinnubrögð formanns og varaformanns fjárlaganefndar, til vansa.

Hann fær þó hrós fyrir að ljúga ekki beint að hann hafi komið nálægt þessari prívat vinnu, og hann kannast ekki við að aðrir hafi komið að málinu.

Segist hafa haft vitneskju en varla þó, og getur ekki kallað þetta skýrslu, þetta sé svona meira samantekt, sem á þá eftir að fjalla um og vinna nánar í nefndinni, svo hægt sé að tala um skýrslu.

Á mannamáli heitir þetta að gefa fjarvistasönnun með þeim rökum að maður hafi hugsanlega verið með viðkomandi fjarri vettvangi glæps.

 

Þetta er sorglegt vegna þess að Ásmundur Daði hafði kjark til að gagnrýna mörg skollavinnubrögð síðustu ríkisstjórnar.

Þetta er sorglegt vegna þess að Ásmundur Daði áttar sig ekki á hversu alvarlegt það er fyrir þingið og starfsemi þess, ef störf nefnda er dregin niður í svaðið eins og formaður og varaformaður fjárlaganefndar gerðu með þessu einka útspili sínu.

 

Og menn verða að spyrja sig, hvar eru mörkin, hve lágt er hægt að leggjast svo samþingmenn grípi inní?

Geta menn kóperað níðpistla eins og Poldark lenti í fyrsta þætti, og kynnt sem skýrslu meirihluta fjárlaganefndar??

Eða kostaða auglýsingu um gæði tiltekins hlutar, og dreift til fjölmiðla sem skýrslu meirihluta fjárlaganefndar??

Hvar eru mörk lágkúrunnar??, hvenær segja þingmenn hingað og ekki lengra, við getum sóma okkar ekki vegna eftirá stutt svona vinnubrögð??

 

Eða er forsenda spurningarinnar röng, er Sómi aðeins orð yfir samlokugerð í huga þingmanna?

 

Eitthvað er það, eitthvað fær þingmenn til að ærumeiða sjálfan sig á þann hátt sem Ásmundur Daði gerir í þessu viðtali.

 

En gleymum því ekki að þó þetta verði enn ein smánin sem alþingismenn kokgleypa af flokkshollustunni einni saman, að þá lifir smánin fyrir það.

Hún hverfur ekkert, hún horfir aðeins raunamædd yfir þingsali.

Eftir stendur þjóðþing án virðingar, þingmenn án virðingar.

 

Sómi,sverð og skjöldur, var oft sagt á árum áður.

Þetta er kannski latína í dag.

Útdauð orð í tungumáli okkar.

 

Eitthvað er það.

Eitthvað skýrir að reisnin er hornreka kerling í þingsölum þjóðarinnar.

 

Eitthvað er það.

Kveðja að austan.

Meirihlutinn styður skýrslugerðina

Við vorum bara í vinnunni.

 

Segir Vigdís Hauksdóttir, eins og að hún viti ekki að hún vinni í fjárlaganefnd, gegni þar trúnaðarstarfi, og um vinnubrögð nefndarinnar gildi ákveðnar reglur.

Sem Vigdís fór ekki eftir í einu einasta atriði eins og kom fram í viðtali Mbl.is við Sigurbjörgu Sigurgeirsdóttir stjórnsýslufræðing.

Og Guðlaugur Þór hefur viðurkennt að þau Vigdís hafi borgað kostnaðinn við gerð skýrslunnar úr eigin vasa.

 

Svo efnisatriði málsins séu dregin saman, þá unnu Vigdís og Guðlaugur skýrslu á eigin vegum, héldu þeirri vinnu leyndri, og kynntu síðan niðurstöðu vinnu sinnar sem skýrslu meirihluta fjárlaganefndar.  Líklegast til að gefa skýrslunni trúverðugleika og aukið mikilvægi.

Þar grófu þau hundinn, það er þessi lygi, þetta skrök, og misnotkun á trúnaðarstöðum sínum fyrir Alþingi, sem er ólíðandi.

Sem og það er með öllu ólíðandi að Ruv, ríkisfjölmiðillinn sjálfur, skuli ennþá nota orðaleppinn, "skýrsla meirihluta fjárlaganefndar", þegar ljóst var samdægurs að um prívatskýrslu þeirra Guðlaugs og Vigdísar var að ræða.

Ríkisfjölmiðillinn á ekki að útbreiða lygi á þennan hátt.

 

Það er augljóst á viðbrögðum, eða á maður að segja viðbragðsleysi, þeirra sem málið varðar, líkt og forsætisnefnd Alþingis, að menn kunna ekki að takast á við svona aulahátt.

Hafa ekki þá reisn að segja, "svona er ekki gert í nafni Alþingis".

Og hafa þar með opnað fyrir hyldýpi lágkúrunnar í framtíðinni.

Því það sem einn kemst upp með, mun næsti freistast til.

 

Etir stendur óstarfhæft Alþingi, bæði nefndir og þingsalir undirlagðir af pólitískum vígaferlum, endanlega rúið virðingu og trausti.

Sorglegur endir á þingferli hins mæta manns sem gegnir embætti forseta Alþingis.

 

Það er ekki gott.

Ekki gott.

Kveðja að austan.

 

Skýrslan ekki rannsóknarskýrsla