"Neðar verður ekki komist".

 

Og það skiptir engu máli hvort þetta sé harmleikur eða farsi, ný viðmið hafa verið sett í lágkúru í íslenskum stjórnmálum.

Því lengri tími sem líður án þess að yfirmenn Vigdísar og Guðlaugs takast á við þessa smán Alþingis, því skítugra verður þjóðþing okkar, og allir þeir sem ábyrgðina neita að axla.

Við erum ekki skrípaland, við erum ekki skrípaþjóð, en það lítur þannig út ef allir yppta öxlum enn einu sinni.

 

Þetta snýst ekki um persónu Steingríms J. Sigfússonar, þetta snýst ekki um gjörðir hans sem fjármálaráðherra, þetta snýst ekki um innihald skýrslunnar á nokkurn hátt.

Þetta snýst um ólíðandi vinnubrögð sem eiga ekki að þekkjast.

Í öllum vestrænum lýðræðisríkjum hefðu Vigdís og Guðlaugur sagt af sér áður en að kveldi fyrsta dags var komið, annað hvort sjálfviljug, eða þvinguð.

Aðeins fólk sem er gjörsneytt reisn eða karakter, lætur eins og ekkert sé.

 

Það er kannski sorglegast við allan þennan harmleik, því þetta er náttúrulega ekkert annað en persónulegur harmleikur, að hann afhjúpar svo marga.

Eða hótar að afhjúpa svo marga.

Sem geðleysingja.

 

Forseti Alþingis, þeir sem skipa forsætisnefnd Alþingis, formenn stjórnarflokkanna, formenn stjórnarandstöðuflokkanna, nefndarmenn í fjárlaganefnd, og í raun þingmenn alla.

Hvað þarf lágt að leggjast til að sómi manna neyðir þá til að bregðast við?

Sýna manndóm og reisn??

 

Þetta er ekki einkamál Alþingis, þetta er ekki einkamál þeirra sem þar ráða, og þeirra sem þar sitja.

Þetta fólk ber ábyrgð gagnvart þjóðinni, því ber skylda til að hindra að sómi og virðing Alþingis, sé dreginn í svaðið, og haft þar í geymslu líkt og rymjandi svín í svínastíu.

Þingmenn eiga ekki Alþingi, Alþingi er þjóðareign.

 

Og þingmenn eru trúnaðarmenn þjóðarinnar.

Og þeim ber að gæta að virðingu þingsins.

Og bæta úr ef á því verður brestur.

 

Þeir hafa ekki langan tíma til þess.

Þjóðin er að setja niður við aðgerðarleysi þeirra.

 

Eins og hún sé ekki lengur alvöru þjóð.

Kveðja að austan.

 

„Það verður ekkert neðar komist“

Forkastanleg vinnubrögð krefjast viðbragða.

 

Annars eru þau ekki forkastanleg, og aðeins um upphrópun minnihlutans að ræða.

 

Og bónarkvak um að hitt og þetta sé upplýst er ekki í samræmi við alvarleik málsins.

Hvað ætlar minnihlutinn að gera í framhaldinu??, bjóðast til að vaska upp og annað það sem Steingrímur Joð gerði í frægu áramótaskaupi.

 

Væri vottur að döngun í Oddnýju, þá krefðist hún tafarlausra svara um hvort skýrsla tvímenningana væri þegar samþykkt skýrsla meirihluta nefndarmanna. 

Og hún á ekki að sætta sig við undanbrögð eða eitthvað muldur og humm eins og hún lýsir í þessu viðtali við Mblis.

Hún á að krefjast svara með fulltingi forseta Alþingis.

 

Vegna þess að ef tvímenningarnir höfðu ekki fengið þessa skýrslu rædda og samþykkta af einhverjum meirihluta í fjárlaganefnd, þá er ljóst að þau lugu opinberlega að þjóðinni, sbr þessi tilvitnuðu orð í frétt Mbl.is af einkablaðamannafundi þeirra Vigdísar og Guðlaugs.

 

Þetta kem­ur fram í skýrslu meiri­hluta fjár­laga­nefnd­ar Alþing­is sem kynnt var í dag.

 

Það er ekki á nokkurn hátt hægt að mistúlka þessi orð, og annaðhvort er meirihluti, eða það er ekki meirihluti.

 

Og það er ekki til neitt sem heitir eftirá samþykkt.  

Aðeins gild fundagerð með stund, stað og undirskrift viðkomandi nefndarmanna er gild í þessu máli.

 

Og liggi það ekki fyrir, geti nefndarmenn ekki staðfest að þeir séu hluti af þessum meintum meirihluta, eða lýsi yfir að þeir hafi hvorki komið nálægt samningu hennar og samþykkt, að þá liggur aðeins eitt verk fyrir fjárlaganefnd.

Og það er ekki að ræða innihald skýrslunnar, hvað þá að fá svör um tilurð hennar.

 

Hið eina sem liggur fyrir, er krafa um tafarlausa afsögn formanns og varaformanns fjárlaganefndar.

Allt annað vanvirðir Alþingi.

 

Síðan, ef aðrir alþingismenn eru ekki svo samdauna lygum og blekkingum, þá eiga þeir að taka upp þá umræðu á fundi Alþingis, að viðkomandi þingmönnum sé ekki stætt að starfa lengur.

Alþingi sé ekki vinnustaður fyrir fólk sem lýgur vísvitandi uppí opið geð á almenningi þegar það kynnir sig sem trúnaðarfólk þingsins.

En kannski er þessi krafa fullhörð, það er að segja sú að ætla að aðrir þingmenn séu ekki samdauna lygum og blekkingum.

 

Kemur í ljós.

En það er ekkert val með afsögn.

 

Jafnvel þó enginn alþingismaður skilji af hverju.

Sem við skulum vona að sé ekki raunin.

 

Í þessu máli eru lappir ekki dregnar.

Kveðja að austan.

 

 

„Ekki til að auka virðingu Alþingis“

Í landi Mammonsdýrkenda

 

Eru ekki til peningar til að sinna undirstöðum samfélagsins.

Peningaskorturinn blasir allsstaðar við, hvort sem það er hjá löggæslunni, í heilbrigðiskerfinu, í menntakerfinu eða í umönnun aldraða eða daggæslu barna.

Skiptir ekki máli hverjir stjórna, hvort það er hjá ríki eða borg.

 

Eða svo ég vitni í viðtal við Martin Wolf (aðstoðarritstjóri Financial Times) síðasta fimmtudag;

 

Elítan í viðskiptalífinu lítur út fyrir að vera spillt og veruleikafirrt og hefðbundnu flokkarnir virðast ekki geta boðið upp á neitt annað en niðurskurð um fyrirsjáanlega framtíð.

 

Niðurskurður hvort sem það er góðæri eða hallæri.  Hvort sem það er hægri eða vinstri, nýir flokkar eða gamlir.

 

Það vantaði ekki fögur fyrirheit hjá hugsjónafólkinu sem bauð sig fram fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar, og ekki vantaði velviljann og bjartsýnina.

Það vantaði aðeins fjármuni og úrræðin.

Og gjaldþrot hugsjónanna opinberaðist þegar hætt var að gefa gamla fólkinu almennilega að éta.

Þetta fólk hefur ekki lengur neinn rétt á að gagnrýna íhaldið, framsókn, eða neinn annan þann flokk sem spjótin hafa beinst af undanfarin ár, þegar á reyndi þá var það í engu betra, jafn úrræðislaust, jafn meðvirkt þjóðfélagi Mammons.

 

Og um þetta munu stjórnmál næstu ára snúast, hefur einhver kjark til að fara gegn fjármálaelítunni, gegn vaxtaokrinu og fjármálabraskinu??

Hefur einhver kjark til að segja að fólk sé verðmætara en gjaldmiðill.

Að fjárfesting í gróandanum og gróskunni skili velmegun og velsæld en niðurskurður er ávísun á hallæri fjöldans þó vaxtartölur sýni einhverja eignaaukningu hjá hinum ofurríku.

Hefur einhver kjark til að fara gegn arðráni og þrælahaldi alþjóðavæðingarinnar, til dæmis með því virkja lög um þrælahald og glæpi gegn mannkyninu.

Hefur einhver kjark til að berjast fyrir grænu og sjálfbæru samfélagi og marka þar með braut fyrir lífvænlegri framtíð barna okkar?

 

Og svo má lengi telja.

En núverandi kerfi er gjaldþrota, og það er beina brautin til heljar.

Því svarta pestin er verri drepsótt en Svarti dauði var á sínum tíma.

Mammon er guð heljar en ekki lífsins.

 

Og það þarf fattarinn að skilja áður en leiðin til lífsins lokast endanlega.

Við höfum ennþá val, og valkosti.

Það er náðargjöf sem okkar kynslóð var gefin.

 

Nýtum hana.

Svo næsta kynslóð eigi líka val.

 

Stærri Gjöf er ekki hægt að gefa börnum okkar.

Gefum hana.

Kveðja að austan.

Þurfa að senda börnin heim